Ἔξοδος τῆς Ἐφεστίας Εἰκόνος« Ἄξιόν Ἐστιν»μὲ περιφρόνησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

Advertisement

Οἱ Η.Π.Α., ἐλέγχουν τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ ἐξουσιάζουν καί τούς ὑπ’ αὐτόν.

                        « Ὥρα  ἡμᾶς  ἤδη  ἐξ ὕπνου  ἐγερθῆναι ».

( Ρωμ.ΙΓ΄, 11-14 ).

Στὶς μέρες μας, οἱ υἱοὶ τοῦ φωτὸς (Λουκ.ΙΣΤ΄,8), ἀντὶ νὰ γρηγοροῦν καὶ νὰ ὑπερασπίζονται τὴν σωτήρια ὀρθόδοξη πίστη τοῦ Εὐαγγελίου, τὸ ὁποῖον «οὐκ ἔστι κατ’ ἄνθρωπον ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. Α΄, 11-12), καθεύδουν τὸν νήδυμον ὕπνον τοῦ ἐφησυχασμοῦ, τῆς νωχελείας, τῆς χαύνωσης, τῆς ἀπραξίας καὶ τῆς βολικῆς μετάθεσης τῶν εὐθυνῶν στοὺς «εἰδικοὺς» καὶ «ἰθύνοντας».

Ἐκτός τῶν ἀνωτέρω ὑπάρχουν οἱ διαστρεβλωτὲς τῆς ἀλήθειας, οἱ σειρῆνες καὶ οἱ νανουριστές, οἱ ὁποῖοι εἶναι πληρωμένοι ἐργολάβοι γιὰ νὰ συντηροῦν τὸ «ζαλισμένο κοπάδι» σὲ καταστολή.

Αὐτοὶ δὲν ἀναγνωρίζουν τὸ δικαίωμα τοῦ λόγου σὲ κανένα ἄλλο, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτόν τους καὶ τίς κατεστημένες συστημικὲς ἀρχές.

Ἀγνοοῦν, οἱ πληκτρολόγοι τῶν κοινωνικῶν δικτύων ὅτι ὀγδόντα (80) ἀπὸ τοὺς τριακόσιους δέκα ὀχτὼ (318) Ἁγίους Πατέρες τῆς Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἦσαν μοναχοὶ καὶ ἱερομόναχοι (βλπ. Ἱερὸν Πηδάλιον, Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτη).

Ἀγνοοῦν τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, καθὼς καὶ τὴν ρήση τοῦ μεγάλου θεολόγου καὶ ὁμολογητοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου : «Ἔργον τοῦ μοναχοῦ εἶναι, μηδὲν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τὸ Εὐαγγέλιον».

Σήμερα κινδυνεύει ἡ πίστη ἀπὸ ψευδομεσσίες, ψευδοεπιστήμονες, ψευδοπροφῆτες τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, τοῦ ἀχαλίνωτου ἡδονισμοῦ, τῆς ἀποστασίας ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Τρισυπόστατο Θεό, καὶ τῆς λατρείας τῶν ψεύτικων θεῶν ποὺ ὑπόσχονται ὅτι «ὡς θεοὶ ἔσεσθε» (Γένεσ.3, 5).

Δυστυχῶς μὲ τοὺς ἀνωτέρω συμπορεύονται καὶ συνεργάζονται  πολλοὶ ἀπὸ τοὺς μεγαλόσχημους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ δελεάζονται ἀπὸ τὸ «κενὸν δοξάριον» καὶ φημίζονται ὡς «φωτισμένοι», «προοδευτικοί», «ἀνοιχτόμυαλοι», «ἐξωστρεφεῖς» κ.λπ., ἄμοιροι τῆς ἐν Χριστῷ πνευματικῆς ζωῆς καὶ μέτοχοι τῆς κοσμικῆς εὐμάρειας καὶ καλοπέρασης.

Οἱ ἀνωτέρῳ πατριάρχες, ἐπίσκοποι κ.λπ. κληρικοὶ δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ νουθετοῦν τοὺς μοναχοὺς νὰ εἶναι ἥσυχοι, τουτέστιν ἀφωνότεροι ἰχθύος, καὶ νὰ ἐπιμελοῦνται τήν ἑαυτῶν κάθαρση καὶ νοερὰ προσευχὴ ( ἐπιδιώκοντας τό : «τήν ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή»).

Ταπεινὰ λέμε: «ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ πίστις», κατὰ παραγγελία τῶν Ἁγίων Πατέρων, οἱ μοναχοί, χωρὶς νὰ παραμελοῦν (μάλιστα καὶ ἐντείνουν) τὸ σωτήριο ἔργο τῆς μετάνοιας, τῆς προσευχῆς καὶ τοῦ ἀγῶνα ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν, ἐνεργοῦν, στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα, ὅπως ἡ ἄγρυπνη συνείδηση («ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος», Πέτρ Α΄, 4), δηλαδὴ σημαίνουν συναγερμό, ἀφύπνιση καὶ ἐγρήγορση ἀναλαμβάνοντας τὰ ὅπλα τοῦ φωτὸς καὶ τῆς ἀλήθειας (Ρωμ. 13).

Κατ’ ἀκολουθίαν, ὡς Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες δηλώνουμε ὅτι δὲν θὰ μᾶς φιμώσουν πληρωμένα φερέφωνα ἐθελόδουλων ἡγεσιῶν ὅσον ἀφορᾷ στὴν ὑπεράσπιση τῆς ἀμώμου καὶ σωτηρίου πίστεως καὶ στὴν ἀφύπνιση καὶ ἐνημέρωση τῶν ἀδελφῶν μας ὀρθοδόξων Χριστιανῶν σ΄ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς γῆς.

Ὁ ἠρωϊκότερος  τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, ὁ Μέγας Ἀθανάσιος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, στὸ Σύμβολο Πίστεως, ποὺ φέρει τὸ ὄνομά του, προτάσσει τὰ ἑξῆς : «Ὅποιος θέλῃ νὰ σωθῇ εἶναι ἀνάγκη προπαντὸς νὰ φυλάσσει τὴν ὀρθόδοξη πίστη, τὴν ὁποία ἂν κάποιος δὲν φυλάξῃ σώα, σώα καὶ καθαρή, ὁπωσδήποτε χάνεται αἰώνια».

Ἡ πρόταση αὐτὴ εἶναι ὁ φθόγγος τοῦ ὁποίου ἡ φωνὴ ἀκούγεται (Ψαλμ.18), (Ρωμ.Ι΄,18), στὰ ὦτα τῶν σωφρόνων καὶ τίκτει τὸν «φόβον Κυρίου, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς σοφίας»,( Ψαλμ.110 καὶ Παροιμ. 9,10).

Στὴν συνέχεια, ἐν συντομίᾳ, θὰ παραθέσουμε ἀρνητικὰ παραδείγματα «ἄσοφων σοφῶν» εἰδικῶν, καὶ ἐπαϊόντων, «πλανωμένων καὶ πλανώντων» ( Β΄Τιμοθ.Γ΄, 12-13) τὸν συγχυσμένο καὶ μὴ γρηγοροῦντα λαό.

Θ’ ἀρχίσουμε, κατὰ τὴν κατιοῦσα, ἀπὸ τὸν πολὺ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο, ὁ ὁποῖος ἔχει ποικίλῃ κοσμικὴ μόρφωση, ἀλλὰ ἀμφισβητούμενη θεολογική. Οἱ σπουδές του στὴν ἑσπερία καὶ ἡ συμμετοχή του στὰ κέντρα λήψης ἀποφάσεων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καθὼς καὶ ὁ προορισμός του γιὰ τὸ ἀξίωμα του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ἄφησαν τὸν ἑαυτό του ἀκάλυπτο ἀπὸ τὸν ἀδιάλειπτο πειρασμὸ στὸ πάθος τῆς ἐξουσίας.

Αὐτὸ τὸ πάθος θέλησε νὰ τὸ ἐπενδύσῃ μὲ θεσμικὸ κάλυμμα γι’ αὐτὸ καὶ ἀπὸ ἐτῶν μεθόδευσε καὶ θέλησε νὰ ἐπιβάλλῃ στὴν καθόλου ὀρθοδοξία τὸ πρωτεῖο ὑπερεξουσίας τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

Ἡ ὅλη ἐπιδίωξη περὶ τὸ πρωτεῖον ὑποθάλπτεται τεχνηέντως ἀπὸ τίς Η.Π.Α., οἱ ὁποῖες ἐλέγχονται καὶ ἐντολοδοτώντας τὸν «Πρῶτο» ἐξουσιάζουν καί τούς ὑπ’ αὐτόν.

Ἔτσι εὔκολα καὶ ἀνέξοδα ἐξυπηρετοῦνται καὶ προωθοῦνται τὰ γεωπολιτικοθρησκευτικὰ καὶ στρατιωτικὰ συμφέροντα τῆς ὑπερατλαντικῆς Βαβυλώνας καὶ τῶν σκοτεινῶν χαλκουργείων τῆς νέας τάξης πραγμάτων.

Ἡ νέα ἀντικανονικὴ ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου καταργεῖ τούς πάντες, κληρικοὺς οἱουσδήποτε βαθμοῦ καὶ τὸν φιλόχριστο λαό, καὶ ἀναδεικνύει τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ἀπόλυτο μονάρχη, πάπα τῆς Ἀνατολῆς. Δηλαδὴ στὴν αὐταρχικότητα, στὴν αὐθαιρεσία, στὴν ἀντικανονικότητα, στὴν παρανομία καὶ ἐν τέλει στὴν προδοσία τῆς πίστης καὶ τῆς εὐσέβειας πρέπει νὰ καμφθῆ «πᾷν γόνυ»  καὶ νὰ προσκυνήσῃ κάθε ὀρθόδοξος Χριστιανός.

Ὅλη αὐτὴν τὴν ψευτοθεολογία περὶ «Πρώτου» καὶ «Πρωτείου» θέλουν, οἱ ψευτοθεολόγοι τῆς «θεολογίας τοῦ προσώπου», νὰ κατοχυρώσουν τάχα στὸ «πρωτεῖο τοῦ Θεοῦ Πατρὸς στὴν Ἁγία Τριάδα».

(Οὔτε ὁ παπισμὸς δὲν τόλμησε νὰ κάνῃ αὐτό, ἀλλὰ θεμελιώνει τὸ πρωτεῖο του στὸν Ἀπόστολο Πέτρο τάχα πρῶτο καὶ πρόεδρο ὅλων τῶν Ἀποστόλων καὶ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας).

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, στὸ προαναφερθὲν φερώνυμο Σύμβολο Πίστεως, διατυπώνει : «Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν Τριάδα κανένα δὲν εἶναι πρῶτο ἢ δεύτερο, ἢ μεγαλύτερο καὶ μικρότερο^. οἱ τρεῖς ὅμως ὑποστάσεις εἶναι μεταξύ τους αἰώνιες καὶ ἴσες».

Ἐκκλησία δὲν εἶναι ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (οὔτε κανένας ἄλλος). Εἶναι γνωστὸ ὅτι περισσότεροι ἀπὸ δεκαπέντε (15) Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως καταδικάστηκαν ἀπὸ Οἰκουμενικὲς καὶ ἄλλες αὐξημένου κύρους Συνόδους γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἦσαν αἱρετικοὶ (ἀρειανοί, πνευματομάχοι, μονοφυσίτες, μονοενεργίτες, εἰκονομάχοι, ἀρνητὲς τῆς ἄκτιστης ἐνέργειας καὶ χάριτος, παπόφιλοι, φιλενωτικοὶ κ. ἄ.).

Φυσικὸ ἐπακόλουθο τῆς ἔπαρσης τοῦ «Πρωτείου» εἶναι τὸ ἀλάθητο, ὁ νεοβαρλααμισμός, ἡ ἀλαζονεία τῆς ἐπιστήμης καὶ ὁ αὐτοθαυμασμὸς τοῦ ἀνθρώπου.

Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος συντάσσεται μὲ τὸ παγκόσμιο οἰκονομικὸ φόρουμ (W.O.F.) τοῦ σιωνιστή Κλάους Σβάμπ (ἀπό μητέρα Ρούθτσάϊλντ-Rothchild), καὶ δηλώνει ὅτι τὴν ἀνθρωπότητα-κόσμο πρέπει νὰ τήν κυβερνήσουν οἱ πολιτικοί, οἱ ἐπιστήμονες, οἱ θρησκευτικοὶ ἡγέτες, οἱ (ὀλιγαρχικὲς) ἑταιρεῖες,  μὲ αἰχμὴ τοῦ δόρατος τὸ διεθνὲς σιωνιστικὸ τοκογλυφικὸ τραπεζικὸ σύστημα.

Φαίνεται πὼς ὁ κ.Βαρθολομαῖος διάλεξε τίς παρέες του νὰ βρίσκεται ἐν μέσῳ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς καὶ τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ἀπατεῶνος. Ξεχνῶντας τὰ ψαλμικά « «Ἐμίσησα ἐκκλησία πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω» (Ψαλμ.25) καὶ «Μετὰ ὁσίου ὅσιος ἔσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸς ἀθώου ἀθῶος ἔσῃ^. καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψῃς» (Ψαλμ.17).

Τελευταῖα ὁ κ.Βαρθολομαῖος, στὶς 22 Μαϊου 2022 σὲ διαθρησκευτικὴ συνάντηση στὸ Ριὰντ μέσα σὲ πανθρησκειολογικὸ παροξυσμὸ δήλωσε : «Τὰ μοναδικὰ χαρακτηριστικὰ κάθε θρησκείας, αἵρεσης, ἢ ἀνθρώπινης ποικιλομορφίας ἀντανακλοῦν τὴν σοφία τοῦ δημιουργοῦ».

Ὅμως ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς προειδοποιεῖ : «Πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν  δαιμόνια» (Ψαλμ.95) καὶ «μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχόμενη, ἀλλ’ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης».

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος γράφει γιὰ τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἡ ὁποία προφανῶς ἀντανακλᾷ τὴν σοφία τοῦ Θεοῦ, ὅτι: «Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνη βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ^. ἥν  ὅτε ἐπληρώθῃ, ἀναβιβάσαντες αὐτὴν ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἀγγεῖα , τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον»,  (Ματθ.ΙΓ, 47-50).

Τὰ τοῦ κ.Βαρθολομαίου δὲν ἔχουν τέλος. Υἱκῶς τοῦ εὐχόμαστε τὴν σωτήρια μετάνοια.

Ἕνα δεῖγμα «εἰδικοῦ» στὴν Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος (Παπαθωμᾶς), ὁ ὁποῖος εἶναι καθηγητὴς τοῦ κανονικοῦ δικαίου τῆς θεολογικῆς σχολῆς τοῦ Ε.Κ.Π.Α. καὶ σὲ ἄλλες δύο (2) πανεπιστημιακὲς σχολὲς τοῦ Παρισιοῦ. Εἶναι κάτοχος περίπου δέκα (10) πτυχίων, μεταπτυχιακῶν, διδακτορικῶν καὶ μεταδιδακτορικῶν στὸ γνωστικὸ ἀντικείμενο τῶν θεολογικῶν καὶ νομικῶν σπουδῶν. Ἐπίσης ὁμιλεῖ ἕξι (6) ξένες γλῶσσες.

Ὁ ἐν λόγῳ ἐπίσκοπος, πρὸ παντὸς ἄλλου, θὰ πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικὸς καὶ νὰ ἔχει συνεχῶς στὴ μελέτη τοῦ νοὸς καὶ τῆς καρδίας του τὸ ἀποστολικὸν «ἡ γνῶσις φυσιοί, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ» (Κορινθ.Α΄-Η΄, 2).

Δυστυχέστατα, στὸ πλαίσιο τῆς ἄκρας σχολαστικότητας, τῆς ἐπιστημοσύνης, τῶν γεωπολιτικῶν καὶ θρησκευτικῶν συμφερόντων, δηλαδὴ τῆς ματαιοδοξίας καὶ τῆς ἀσόφου σοφίας τῶν φιλοσόφων, ὁ ρηθεὶς μεγαλόσχημος κληρικός μέ τοὺς ὁμοίους του, τῆς ἀκαδημίας Βόλου κ.ἄ. μεταπατερικούς, «τεχνολογοῦσι (σ.σ. λογοτεχνοῦσι) οὐ θεολογοῦσι», ὅπως θὰ ἔλεγε ὁ Μέγας Ἱεράρχης Βασίλειος.

Ὅτι ἐπισημάναμε ἀνωτέρω γιὰ τὸν Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο ἰσχύει καὶ γιὰ τὸν Περιστερίου Γρηγόριο.

Ἀπὸ τοὺς πρώτους εἰσηγητὲς γιὰ κατάργηση Ἱερῶν Κανόνων καὶ διατύπωση ἄλλων ποὺ θὰ διευκόλυναν τὰ σχέδια τῆς ἕνωσης μὲ αἱρετικοὺς (παπικούς, προτεστάντες κ.λπ.) εἶναι ὁ νῦν πατριάρχης Βαρθολομαῖος (βλπ. διδακτορικὴ διατριβῇ* τοῦ Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη περὶ τὴν κωδικοποίηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων μὲ ἐπίβλεψη Ἰησουΐτη καθηγητῆ) στὰ χνάρια τοῦ ὁποίου βαδίζει καὶ ὁ κ.Γρηγόριος Περιστερίου.

Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες εἶναι οἱ στῦλοι καὶ τὸ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως.  Εἶναι προφανὲς ὅτι, ἂν σαλευθοῦν ἢ καταργηθοῦν, τὸ οἰκοδόμημα τῆς πίστεως θὰ σωριασθῇ σὲ ἐρείπια.

Ὅμως, μὴ γένοιτο, διότι «ἐξ ἑνός, γάρ, ἅπαντες (σ.σ. οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ τοπικῶν Συνόδων καὶ οἱ κατὰ μέρος Πατέρες) καὶ τοῦ αὐτοῦ πνεύματος αὐγασθέντες ὥρισαν τὰ συμφέροντα» (Κανὼν Α΄τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου) καὶ «Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἐβρ.ΙΓ΄, 8).

Μήπως ὁ κ.Γρηγόριος καὶ οἱ ὅμοιοι του εἶναι ὀπαδοὶ τῆς «μεγάλης ἐπανεκκίνησης» κατὰ τὴν ὁποία πρέπει πρῶτα νὰ γκρεμισθοῦν τὰ παλαιὰ καὶ ξεπερασμένα (δομές, θεσμοί, κανόνες, κ.λπ.) ὥστε νὰ ἀνα-οἰκοδομηθοῦν στὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς αὐτονομίας τοῦ ἀνθρώπου (ἀποστασίας), τοῦ ἀντίθεου ἡδονισμοῦ, καὶ τελικὰ τῆς αὐτοθέωσης τοῦ θνητοῦ ἀνθρώπου;

Κατὰ καιροὺς ἐπιτίθενται οἱ νεωτεριστές, μεταπατερικοὶ κ.ἄ. κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ θεολόγοι στὸ οἰκοδόμημα τῶν Ἱερῶν Κανόνων μὲ σκοπὸ τὴν σταδιακὴ φθορὰ καὶ ἀποδόμηση εἴτε τοῦ συνόλου τῶν Κανόνων εἴτε ἐπὶ μέρους Κανόνων. Οἱ ἐπιθέσεις εἶναι πολλὲς καὶ ἀπὸ πολλούς, κενὲς καὶ καινές, ποὺ θὰ χρειαζόταν βιβλίο (-α 😉 γιὰ νὰ ἀναιρεθοῦν, καὶ ὁ κ.Γρηγόριος ἔχει συνευθύνη γιὰ ὅλα ὅσα σιωπᾷ.

Ὁ ἴδιος, βέβαια, στὸ βιβλίο του «κανονικὰ ἄμορφα» ἀναγνωρίζει ὡς κανονικοὺς ὄχι μόνον τοὺς γάμους μετὰ τῶν ἑτεροθρήσκων, γράφοντας ὅτι ἡ ἀναγνώριση τῶν γάμων αὐτῶν θὰ συμβάλλῃ στὴν ἁρμονικὴ θεσμικὴ συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν καὶ στὴν εἰρηνικὴ συμβίωση μὲ τρόπο ἐλεύθερο καὶ ἀνεπηρέαστο τῶν διαφόρων θρησκειῶν καὶ ἐκκλησιῶν ( ; ! ) σὲ μιὰ πλουραλιστικὴ κοινωνία (σελ.247). Ἀποροῦμε: Τίς κοινωνία λύκου μετὰ προβάτου; ( ΣΤ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος).

Ἐξ ἀφορμῆς τῶν πειραμάτων γιὰ τὴν ἕνωση ὀρθοδόξων-οὐνιτῶν-παπικῶν στὸ οἰκουμενιστικὸ ἐργαστήριο τῆς Οὐκρανίας, ὁ κ.Γρηγόριος, ὡς κανονολόγος κύρους, προτείνει νὰ ἀποβληθῇ ἡ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν ἄλλων τοπικῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ νὰ ἀρθῇ ἡ πατριαρχικὴ αὐτοκεφαλία της (πῶς;). Εἶναι σαφὲς ὅτι μία τέτοια ἀντικανονικὴ ἐνέργεια θὰ ὁδηγοῦσε σὲ μὴ ἀνατρέψιμη σχάση ὅλη τὴν οἰκουμένη, τὴν στιγμὴ πού τάχα ἐργάζονται γιὰ τὴν ἕνωση.

Γιὰ τίς προτάσεις του αὐτὲς καὶ τίς ἄλλες ὑπηρεσίες ὁ κ.Γρηγόριος ἐξελέγῃ πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Δικαίου τῶν Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν στὸ 25^ο  Διεθνὲς Συνέδριο της. Ὁ οἰκουμενιστικὸς αὐτὸς θεσμός, στὸν ὁποῖο χρημάτισε ἀντιπρόεδρός του ὁ κ.Βαρθολομαῖος, ὀργανώνεται ἀπὸ τὸ Τμῆμα Νομικῆς Φιλοσοφίας (πρώην Ἰνστιτοῦτο Κανονικοῦ Δικαίου) τῆς Νομικῆς Σχολῆς τῆς Βιέννης. Ὁ ρόλος τοῦ κ.Γρηγορίου γι’ αὐτὴν τὴν ἑταιρεία, ὡς προέδρου, δὲν θὰ εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν φθορὰ καὶ κατεδάφιση τῶν ἐμποδίων τῶν Ἱερῶν Κανόνων γιὰ τὴν ἀνίερη ἕνωση ποὺ προετοιμάζεται μὲ ἀρχὴ τὸ 2025.

Γι’ αὐτὰ καὶ ἄλλα ἀμπλακήματα τοῦ ἐπισκόπου Γρηγορίου εὐχόμαστε ἀνάνηψη καὶ μετάνοια.

Ἕνας ἄλλος, ἐκ τοῦ τάγματος τῶν Ἁγιορειτῶν μοναχῶν, ποὺ νομίζει ὅτι εἶναι «εἰδικὸς» καὶ «γνώστης» καὶ ὁμιλεῖ περὶ παντὸς ἐπιστητοῦ δοθείσης εὐκαιρίας ἢ καὶ ἀκαίρως, εἶναι ὁ κορδακιζόμενος «κατσιουλιέρης» τάχα ἡγούμενος ἀδελφότητας 2-3 μελῶν τῆς ἀντικανονικῶς κατασκευασμένης «νέας μονῆς Ἐσφιγμένου».

Ὁ ὡς ἄνω ἀρχιμανδρίτης Βαρθολομαῖος παπαγαλίζει καὶ μιμεῖται τὸν «μεγάλο προστάτη» τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου σὲ κάθε κίνηση καὶ ἐνέργειά του.

Ἔτσι, γιὰ νὰ ὑπερθεματίσῃ, στὸ θέμα τῆς δημιουργίας τῆς ψευδοεκκλησίας στὴν Οὐκρανία «ἁγιογράφησαν» τὸν Ἅγιο Ἀντώνιο τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου νὰ κρατάει στὸ χέρι του εἰλητάριο ποὺ γράφει ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὸν τόμο Αὐτοκεφαλίας ποὺ παράνομα καὶ ἀντικανονικὰ παραχωρήθηκε, ὑπαρχούσης κανονικῆς ἱεραρχίας ὑπὸ τὸν μητροπολίτη Ὀνούφριο.

Παίζει ἐν οὐ παικτοῖς μὲ τὸ θέμα τῆς μεταδόσεως ἢ μὴ τοῦ κορώνα-ἰοῦ (κόβιντ-19) ἀπὸ τὴν Θεία Κοινωνία θέλοντας νὰ μὴ γίνεται συζήτηση καὶ ὑπεράσπιση τῆς μὴ μετάδοσης τοῦ κορώνα-ἰοῦ, (ἄρα καὶ ἄλλων ἰῶν) ἀπὸ τὴν θεία μετάληψη τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Καταφέρεται ἐναντίον τῶν ἀνεμβολίαστων ρασοφόρων καὶ εἰδικὰ Ἁγιορειτῶν, χαρακτηρίζοντας τους ταλιμπὰν, μὴ νοῶντας τί λέει καὶ πῶς ἐκφράζεται.

Ἔχει γραφεῖ ὅτι : «ὅταν ὁ ἥλιος τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῶν ἀξιῶν εἶναι χαμηλὰ στὸν ὁρίζοντα γράφει μεγάλες σκιὲς (καὶ ψευδαισθήσεις) στοὺς νάνους».

Ὁ παριστάνων τὸν ἡγούμενο π.Βαρθολομαῖος, ἐξαπολύει εὐχὲς καὶ μηνύματα ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῶν ἑορτῶν μὲ περιεχόμενο γιὰ ἀγάπη καὶ εἰρήνη κ.τ.τ. τὴν στιγμὴ ποὺ μὲ περισσὴ περιφρόνηση καὶ ἀσέβεια λεηλατεῖ τὸν κόπο καὶ τὸν ἱδρῶτα μοναστῶν, γερόντων τῇ ἡλικία, στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἁρπάζοντας τὸν ἐλαιόκαρπο τῶν ἐλαιώνων τῆς παλαιφάτου μονῆς Ἐσφιγμένου (τῆς ἀκμάζουσας ἀδελφότητας τῶν 110-120 Πατέρων, πολλῶν ἐξ αὐτῶν μὲ ἐγκαταβίωση ἀπὸ τὸ 1960). Προφανῶς ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν φωνὴ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων.

Ἄν ὁ π.Βαρθολομαῖος καὶ τὰ 2-3 μέλη τῆς συνοδείας του εἶχαν τὴν παραμικρὴ εὐθιξία θὰ παραιτοῦντο διότι αὐτὸ τὸ δεῖγμα μοναστικῆς ἀδελφότητας εἶναι μόνο γιὰ ἐγκαταβίωση σὲ Κελλὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ὄχι γιὰ μοναστήρι ποὺ πρέπει νὰ διαχειρίζεται τεράστιο ὄγκο πνευματικῆς καὶ ὑλικῆς κληρονομιᾶς καὶ ποικίλῃς βιοτικῆς μέριμνας. Μήπως θὰ πρέπει ἡ Ἱερὰ Κοινότητα νὰ ἀναπροσαρμόσει, βάσει τῶν νέων δεδομένων, τὴν τοποθέτησή της ἐπὶ τοῦ μείζονος σημασίας τούτου θέματος;

Αὐτὰ εἶναι τὰ σχέδια τοῦ Φαναρίου γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τὸν Ὀρθόδοξο Μοναχισμό ; Ἡ συρρίκνωση μέχρι ἀφανισμοῦ τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ ποὺ στάθηκε προστάτης καὶ πνευματικὸς τροφὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων-Ρωμηῶν ;

Ἡ συντήρηση τέτοιων δειγματικῶν ἀδελφοτήτων ἐξυπηρετεῖ μόνον τὴν ἐπίδειξη κοσμικοῦ φρονήματος, ἀγερωχίας, συγκρητισμοῦ, καὶ συγχρωτισμοῦ ὅπως ἀκριβῶς ἐκπορεύεται ἀπὸ τό σβησμένο Φανάρι.

Στὸν χρόνο ποὺ διανύουμε ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ μᾶς χαρίζει ἐξ ὕψους φώτιση καὶ βαθειὰ μετάνοια.

«Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι», ( Ρωμ.ΙΓ΄, 11-14 ).

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ.

ΠΗΓΗ.ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Eπιστολή Αγιορειτών πατέρων

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 9//22.12.2022
Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης,
Μητρός Υπεραγίας Θεοτόκου

«Κοντὰ στὸν πατέρα τοῦ ψεύδους, (τὸν διάβολο),
τὸ μὲν σκοτάδι γιὰ ἐξαπάτηση δεικνύεται φῶς,
ἀντιστρέφονται δὲ ψευδῶς μεταξύ τους μαζί μέ
τὰ πράγματα τὰ ὀνόματα, τὸ λοξὸ καὶ τὸ ὀρθό».
(Ἅγ.Γρηγόριος Παλαμᾶς)1

Τὴν ἐναλλαγὴ τοῦ ὀρθοῦ σὲ λοξοῦ, ἐξυπηρετεῖ τὸ περιοδικό του Μητροπ. Ναοῦ τῆς Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως; Δημοσίευσε ἐσχάτως δυὸ «δίδυμα» ὡς πρὸς κάποιες ἀπὸ τίς θέσεις τους ἄρθρα, τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο, τὰ ὁποῖα ἀνήκουν σὲ ἀλλότριους χώρους. Τὸ πρῶτο, στὴν πλειονότητά του (κατὰ τὰ 3/4 τῆς ἔκτασής του) συκοφαντεῖ, ὑβρίζει τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου, διακατέχεται ἀπὸ πολὺ ἐμπάθεια, καὶ προβάλλει πλανεμένες ἀντιχριστιανικὲς ἰδέες2, ἐνῶ τὸ δεύτερο εἶναι ἀνυπόγραφο, ἀγνώστου «πατρότητος» 3 μὲ τὸν… πομπώδη τίτλο: «Ποιός ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας;».4 Τὸ τελευταῖο εἶναι ἕνα κείμενο ἀντιχριστιανικό, νεοεποχίτικο, μὲ προβαλλόμενο μήνυμά του: «Ὁ Μεσσίας δὲν ἦρθε, ἀλλὰ θὰ ἔρθει».

Πῶς Ὀρθόδοξο ( ; ) Χριστιανικό ( ; ) περιοδικὸ διαφημίζει τὴν ἀντιχριστιανικὴ βλασφημία, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶναι ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός, ποὺ ἦρθε πρίν δύο χιλιάδες χρόνια, ἀλλὰ θριαμβολογεῖ τὸ σιωνιστικὸ ὅραμα ὅτι ὁ Μεσσίας θὰ ἔρθει; Ὁ ἀναμενόμενός τους ὅμως θὰ εἶναι ὁ Ἀντίχριστος. Συμφωνοῦν οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ περιοδικοῦ ; Ἄν ναί, τότε «τώρα εἶναι γεμάτη ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ κρυφοὺς αἱρετικοὺς»5 σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Κύριλλο Ἰεροσολύμων. Τί θὰ ἀπαντήσουμε λοιπὸν σὲ αὐτὰ καὶ σὲ τέτοιου εἴδους κείμενα; «‘Ὅτι εἶναι μακάρια τὰ αὐτιὰ ποὺ δὲν σᾶς ἄκουσαν καὶ οἱ καρδιὲς ποὺ διαφυλάχθηκαν ἄτρωτες ἀπὸ τὰ λόγια σας»6, ὅπως λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος.

Ἐμεῖς θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ δεύτερο κείμενο. Εἶναι μυθοπλαστικὸ καὶ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ ἕνα μοναστήρι ποὺ καταρρέει. Ἔχουν ἀπομείνει μόνο τέσσερις μοναχοὶ μὲ τὸν ἡγούμενό τους. Ἅπαντες ἄνω τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν. Ὁ τελευταῖος (ὁ ἡγούμενος) δὲν συμβουλεύεται τὸν ἐπίσκοπό του ἢ κάποιον συναγωνιστή του, ἀλλὰ ἕνα ραβίνο, ὁ ὁποῖος χρησιμοποιοῦσε πότε-πότε μιὰ καλύβα στὴν ἄκρη τοῦ δάσους.

Τὸ πρῶτο μήνυμα ποὺ ἀναδύεται εἶναι ὅτι καλῶς ἔπραξε ὁ ἡγούμενος. Ἄν δεχθοῦμε ὅμως αὐτό τότε σὲ ἀνάλογες περιπτώσεις, ἱερεῖς καὶ λαϊκοὶ, θὰ ἀγνοοῦν τοὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς ἱερεῖς τίς ὧρες τῶν προβλημάτων καὶ θὰ ἀνατρέχουν στῶν «ἀλλοτρίων τὴν φωνήν»,7 σὲ μάγους, γκουροῦ, ἢ σὲ κάποια καφετζοῦ…. Ἀλλὰ ἄς ἐπανέλθουμε στὸ δημοσίευμα. Ὁ ραβίνος τοῦ πρότεινε ἕνα ἀπὸ τὰ κύρια ποὺ περιέχει ἡ καρδιά του, γιατί «ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ»8. «Ἕνας ἀπὸ ἐσᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας», εἶπε. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι ἡ λέξη Μεσσίας, στό κείμενο, εἶναι μὲ κεφαλαῖο τὸ πρῶτο γράμμα, καταδεικνύει δηλαδή πρόσωπο, καί ἀκολουθεῖται, πάντα ἀπὸ τὸ ἄρθρο «ὁ» ποὺ καταδεικνύει ΕΝΑ συγκεκριμένο πρόσωπο, ἐνῶ ἀναφέρεται στὸ κείμενο ἑπτὰ φορὲς, σὲ αὐτὴ τὴ μορφὴ καὶ γραφή: «ὁ Μεσσίας». Στὸ ἄκουσμα «τῆς ἀθέσμου συμβουλῆς», οἱ… «μοναχοί», «εἶδαν τὸν καρπὸ ὅτι ἦταν καλὸς εἰς βρῶσιν»9. Ἄκριτα καὶ ἀβασάνιστα, κατάπιαν ὅ,τι τοὺς σέρβιρε ὁ καλὸς ραβίνος. Τὸ δηλητήριο ἔφθασε στὸ νοῦ καὶ στὴν καρδιά τους. Στὸν προβληματισμό τους ποιός ἀπ’ αὐτούς νὰ εἶναι ὁ Μεσσίας, δὲν δίστασαν νὰ συμπεριλάβουν καὶ τὸν ἑαυτό τους στὸ παιχνίδι τῆς ἀναζήτησης, γι’ αὐτὸ, σύμφωνα μέ τό ἄρθρο, ἔλεγαν: «Ἀναμφίβολα ὁ ραβίνος δὲν ἐννοοῦσε ἐμένα..Καί ἂν ὑποθέσουμε ὅτι ἐννοοῦσε ἐμένα; Ἄν ὑποθέσουμε πὼς εἶμαι ὁ Μεσσίας; Ὦ Θεέ μου, ὄχι ἐγώ. Δὲν ἀξίζω καὶ τόσο πολὺ γιὰ Σένα ! Ἢ μήπως ἀξίζω ἄραγε;».10 Ποιός σώφρων διερωτᾷται, καὶ μάλιστα πάνω ἀπὸ τὰ ἑβδομήντα του χρόνια, μήπως αὐτὸς εἶναι ὁ Μεσσίας; Στ’ ἀλήθεια, ποιός εἶναι ὁ Μεσσίας; Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποδείξουμε ποιός εἶναι ὁ πραγματικὸς Μεσσίας, τί σημαίνει Χριστός, ἀπὸ πότε εἶναι Χριστός, ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ ξαναέλθη, ὄχι ἀπὸ τὴ γῆ ποὺ θὰ ἔλθῃ ὁ Ἀντίχριστος, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ ποιός στὰ ἔσχατα θὰ συστηθεῖ ὅτι εἶναι ὁ Μεσσίας. Μὲ τὴ γνώση ὅλων αὐτῶν θὰ κατανοήσουμε ὅτι τὸ πονηρότατο δημοσίευμα ἐξυπηρετεῖ ἀντιχριστιανικὲς σκοπιμότητες.

Ποιός εἶναι ὁ ἀληθής Μεσσίας;

α) Τὸ βροντοφωνάζει ἀπ΄τή χαρά του ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος καί ἐμεῖς τὸν χειροκροτοῦμε . «εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν . ὅ ἔστι μεθερμηνευόμενον (ποὺ σημαίνει) Χριστὸς».11

β) Τὸ ἀποκάλυψε ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός μας, καί ἐμεῖς Τὸν προσκυνοῦμε. Εἶπε ἡ Σαμαρείτιδα στὸν Ἰησοῦ Χριστό: «οἴδα (γνωρίζω) ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός . ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα .λέγει αὐτὴ ὁ Ἰησοῦς . ἐγὼ εἰμι ὁ λαλῶν σοὶ» ( ἐγὼ εἶμαι ποὺ σοῦ μιλάω).12

Ὁ Ἰησοῦς, λοιπόν, εἶναι ὁ ἀναμενόμενος ἀπὸ τοὺς τότε Ἰουδαίους ὁ Μεσσίας, ποὺ σημαίνει Χριστός.

γ) Ἐπιβεβαίωσαν τὴν Σαμαρείτιδα οἱ συντοπίτες της καὶ ἐμεῖς συνηγοροῦμε . «οὐκέτι διά τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν . αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτος ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου ὁ Χριστὸς» (ὁ Μεσσίας).13

δ) Λόγῳ τῆς ἔντονης προσμονῆς καὶ ἀναμονῆς τοῦ ἀναμενόμενου Χριστοῦ (Μεσσία), οἱ Ἰουδαῖοι ἀποστέλλουν ἱερεῖς καὶ Λευΐτες νὰ ἐρωτήσουν τὸν ἀσκητὴ τῆς ἐρήμου, Ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο . «σὺ ποιός εἶσαι;». Ὁ ἐπίγειος ἄγγελος ὡμολόγησε ὅτι «δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστὸς» καὶ κατέδειξε τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.14

ε) Ὅταν ὁ ἀπόστολος Φίλιππος πρωτογνώρισε τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία, τὸ ἀνακοίνωσε μὲ ἐνθουσιασμὸ στὸν Ναθαναήλ . «Αὐτὸν ποὺ ἔγραψε ὁ Μωϋσῆς στὸ νόμο καὶ οἱ προφῆτες, εὑρήκαμεν Ἰησοῦν…ἔρχου καὶ ἴδε», ( ἔλα νὰ δεῖς μόνος σου).15

στ) Ὁ Ναθαναὴλ συγκλονισμένος ὁμολογεῖ καὶ ἐμεῖς συνομολογοῦμε. «σὺ εἶσαι ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ».16

ζ) Βεβαιωτικὰ ἐπισφραγίζει ὁ ἀπόστολος Πέτρος . «σὺ εἶσαι ὁ Χριστὸς, (ὁ Μεσσίας) ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ζῶντος».17

η) Ἡ Μάρθα κατέθεσε τὴ μαρτυρία της . «ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς, ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος».18

θ) Εἶπε ὁ ἀρχιερέας στὸν Ἰησοῦν . «Σὲ ἐξορκίζω εἰς τὸ ὄνομα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, νὰ μᾶς πεῖς ἂν ἐσὺ εἶσαι ὁ Χριστὸς (ὁ Μεσσίας) ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπάντησε . «σὺ εἶπας». (Δηλαδὴ , Ἐγὼ εἶμαι ὅπως τὸ εἶπες).19

ι) Ὁ Ἡρώδης συνήγαγε τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς γραμματεῖς τοῦ λαοῦ καὶ ζήτησε νὰ τὸν πληροφορήσουν ποῦ ὁ Χριστὸς (ὁ Μεσσίας) γεννᾷται. Αὐτοὶ τοῦ εἶπαν . «ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, γιατί ἔτσι ἔχει γραφεῖ ἀπὸ τὸν προφήτη»20. (Μιχαία).21

Ποιός ὅμως θὰ μᾶς πεῖ πότε ὁ Ἰησοῦς ὀνομάστηκε Χριστός; Ὁ πρῶτος ποὺ θὰ ἀπαντήσει εἶναι ὁ Ἅγιος Κύριλλος τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου τῆς Ἀλεξανδρείας Πρόεδρος . «ὁ μονογενὴς Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔγινε ἄνθρωπος ὠνομάσθηκε Χριστὸς».22 Ὁ ἐκ Δαμασκοῦ Ἅγιος Ἰωάννης καταθέτει γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ τὸν δικό του κρυστάλλινο λόγο. «Ἔγινε Χριστὸς ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἐσκήνωσε μέσα στὴν κοιλία τῆς Ἁγίας Ἀειπαρθένου, καὶ ἔγινε σάρκα χωρὶς μεταβολή, καὶ ἐπῆρε ἡ σάρκα τὸ χρῖσμα ἀπὸ τὴν θεότητα».23

«Ἐπειδὴ ὅμως οἱ Ἰουδαῖοι παρεξέκλιναν ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, περιμένουν ἀκόμη τὸν Χριστὸ (τὸν Μεσσία) νὰ ἔλθῃ»,24 λέγει ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος, Πατριαρχῶν Ἰεροσολύμων τὸ καύχημα, προαναγγέλλει. «οἱ ἀπόγονοι τῶν Ἰουδαίων, ἀρνούμενοι αὐτὸν ποὺ ἦλθε καὶ περιμένοντας κακῶς αὐτὸν ποὺ θὰ ἔρθει (τὸν Ἀντίχριστο), ἐγκατέλειψαν τὸν ἀληθινὸν Χριστό, καὶ περιμένουν τὸν πλάνο οἱ πλανηθέντες, γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ καὶ σ’ αὐτὸ ἀληθινὸς ὁ Σωτῆρας, ποὺ εἶπε . ‘’ Ἐγὼ ἦρθα στὸ ὄνομα τοῦ πατέρα μου καὶ δὲν μὲ δέχεσθε, ἐὰν ὅμως ἔρθει ἄλλος στὸ ὄνομα τοῦ εαὐτοῦ του, ἐκεῖνον θὰ τὸν δεχθεῖτε’’(Ἰωάν.5,43)».25 Ὁ χρυσολόγος Ἰωάννης σχολιάζει. «Οἱ Ἰουδαῖοι ἐξαιτίας τῆς ἄγνοιας τῶν χρόνων ἔκαναν τὸ μεγάλο σφάλμα. Γιατί ἂν ἄκουαν τὸν Πατριάρχη ποὺ λέει, ‘’δὲν θὰ ἐκλείψει ἄρχοντας ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα, οὔτε ἀρχηγὸς ἀπὸ τὴ γενιά του, μέχρι νὰ ἐκπληρωθοῦν αὐτὰ ποὺ πρόκειται νὰ γίνουν’’,26 καὶ ἂν παρατηροῦσαν μὲ ἀκρίβεια τὰ χρόνια τῆς παρουσίας, δὲν θὰ εἶχαν ἐκπέσει ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ δὲν θὰ ἔπεφταν στὸν Αντίχρἱστο».27

Ὅσοι, ἴσως ἀπὸ ἄγνοια, ὑποστηρίζουν ὅτι «πρέπει νὰ μιλᾶμε μόνο γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ ποτὲ γιὰ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὰ ἔσχατα», δὲν γνωρίζουν ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, μίλησε γιὰ τὸν Ἀντίχριστο καὶ γιὰ τὰ ἔσχατα. Ἡ προσεγμένη ἀναφορὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γιὰ τὰ θέματα αὐτά, ἔγινε μὲ σκοπό: α) Νὰ ἐνημερώσῃ γιὰ νὰ μὴν πλανηθοῦν «βλέπετε μὴ τίς ὑμᾶς πλανήσῃ»…. Ἔτσι προστατεύει καὶ ἀσφαλίζει τὰ παιδιά του, ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἀπὸ τοῦ ψευδόχριστους (ψευδομεσσίες). β) Νὰ ἐνθαρρύνει . «ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε» (προσέξτε, μὴν τρομάζετε). γ) Νὰ προετοιμάσει ὅσους θὰ εἶναι στὰ χρόνια τοῦ Ἀντιχρίστου, νὰ μὴν πλανηθοῦν ἀπὸ τὰ ψευδοθαύματά του καὶ τὸν ἀκολουθήσουν. Ἀναφέρθηκε, περὶ ἀντιχρίστων ποὺ θὰ ἐμφανίζονται διαχρονικά, καὶ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου εἰδικά.28 Ἐπικύρωσε τὰ ὑπὸ τοῦ προφήτου Δανιὴλ σχετικά, καὶ ἀποκαλεῖ τὸν Ἀντίχριστο μὲ τὴν ἴδια προσωπωνυμία ποὺ χρησιμοποίησε ὁ προφήτης γι’ αὐτόν. «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως».29 Ἐξηγεῖ τὸ πάγχρυσο στόμα τῆς Ἐκκλησίας, Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «Βδέλυγμα στὴν Ἁγία Γραφὴ ὀνομάζεται αὐτὸ ποὺ εἶναι ἄξιο μίσους καὶ ἀποστροφῆς».30

«Οἱ μαθητὲς ζήτησαν νὰ πληροφορηθοῦν ἀπὸ τὸν Χριστὸ τὸν χρόνο τοῦ τέλους καὶ τὰ σημάδια τῆς παρουσίας Του γιὰ νὰ μὴν πλανῶνται», ἀναφέρει ὁ Μ. Ἀθανάσιος ἀλλὰ νὰ διδάξουν καὶ στοὺς ἄλλους. Μὲ τὸ νὰ πληροφορηθοῦν λοιπόν, διόρθωσαν τοὺς Θεσσαλονικεῖς, οἱ ὁποίοι θὰ ἐπλανοῦντο.31 Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ἦταν μαζὶ μὲ τοὺς Θεσσαλονικεῖς, τοὺς εἶχε πεῖ γιὰ τὴν δεύτερη παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Τοὺς τὰ γράφει ἐπιγραμματικὰ πάλι, ἐφιστῶντάς τους τὴν προσοχὴ, «ὅτι δὲν πρέπει νὰ πιστεύουν αὐτοὺς ποὺ λένε ὅτι ἔφθασε ἡ ἡμέρα αὐτή. Τοὺς εἶπε ὅτι δὲν θὰ γίνει αὐτὸ ἂν δὲν φανερωθεῖ πρῶτα ὁ ἄνομος, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας. Αὐτός, θὰ ἐναντιωθεῖ καὶ θὰ σηκώσει κεφάλι μπροστὰ σὲ κάθε τι ποὺ λέγεται Θεὸς ἢ εἶναι ἀντικείμενο λατρείας. Θὰ τὸ κάνει αὐτό, γιὰ νὰ στήσει ὁ ἴδιος τὸ θρόνο του στὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ, προσπαθῶντας νὰ ἀποδείξει πὼς εἶναι Θεός….θά ἔρθει μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ σατανᾶ. Θὰ κάνει κάθε εἴδους θαυματουργικὲς δυνάμεις μὲ ἀπατηλὰ σημεῖα καὶ μὲ κάθε εἶδος ἀπάτης τοῦ κακοῦ».32

Κατηχεῖ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἰεροσολύμων . «Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ποὺ ἀναλήφθηκε, θὰ ἔρθει πάλι ἀπὸ τὸν οὐρανό, ὄχι ἀπὸ τὴ γῆ. Καὶ εἶπα, ὄχι ἀπὸ τὴ γῆ, ἐπειδὴ ἀπὸ τὴ γῆ πρόκειται νὰ ἔρθουν πολλοὶ ἀντίχριστοι…καί πρόκειται λοιπόν, νὰ ἔρθει τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, ποὺ θὰ διεκδικήσει ψευδῶς τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν ἑαυτό του. Ἐσὺ ὅμως, σὲ παρακαλῶ, νὰ περιμένεις τὸν ἀληθινὸ Χριστό, τὸν Μονογενῆ Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν ἔρχεται πιὰ ἀπό τή γῆ, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν οὐρανό, ὁ ὁποῖος θὰ φανεῖ σ’ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη σὰν ἀστραπή33 καὶ φωτεινὴ λάμψη καὶ θὰ συνοδεύεται ἀπὸ ἀγγέλους, γιὰ νὰ κρίνει ζωντανοὺς καὶ νεκρούς, καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσει βασιλεία οὐράνια, αἰώνια καὶ ἀτελείωτη. Μεῖνε λοιπὸν ἀσφαλὴς καὶ σ’ αὐτὸ(τὸ δόγμα)».34

Γιὰ τὴ δευτέρα τοῦ Χριστοῦ παρουσία καί τά περὶ Ἀντιχρίστου ἔχουν γράψει διεξοδικά ὁ Ἅγιος Κύριλλος Πατρ. Ἰεροσολύμων35 καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός,36 ἀλλὰ ἐλλείψει χώρου δὲν μποροῦν νὰ παρουσιαστοῦν καὶ σχολιασθοῦν ἐδῶ.

Ἀπὸ ὅσα προαναφέρθηκαν «ἀναφάνηκε, σὰν ἀπὸ κάποιο γεωμετρικὸ πόρισμα»37, ἡ ἀλήθεια, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώνει. «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσῃ ὑμᾶς».38 Δυστυχῶς σήμερα «ὠλιγόστευσαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων».39 Ἡ ἀλήθεια , ὅπως ἀποδείχθηκε ἀπὸ τὴν ἀδιαμφισβήτητη τεκμηρίωση, εἶναι ὅτι: α) Μεσσίας σημαίνει Χριστός. β) Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Μεσσίας δηλαδή. γ) Χριστός εἶναι ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο (τὴν στιγμὴ τῆς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου σύλληψις τῆς Θεοτόκου). δ) Ὅσοι περιμένουν Μεσσία, αὐτὸς θὰ εἶναι ψευδομεσσίας. Θὰ ἔρθει ἀπό τή γῆ, (θὰ εἶναι ἄνθρωπος δηλαδὴ) καὶ θὰ εἶναι ὁ Ἀντίχριστος. ε) Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ξαναέρθη ὄχι ἀπὸ τὴ γῆ, (ποὺ θὰ ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος), ἀλλὰ ἐνδόξως ἀπὸ τὸν οὐρανό. Θὰ κρίνει ζῶντας καὶ νεκρούς, καὶ ἡ Βασιλεία Του θὰ εἶναι αἰώνια (ἀτελεύτητη).

Οἱ μωαμεθανοὶ δὲν ἐνοχλοῦντο ἀπὸ τίς Χριστιανικὲς γιορτές, αἰῶνες τώρα. Μὲ τὸ ψευδὲς πρόσχημα ὅτι ἐνοχλοῦνται, ἀπαγορεύουν νὰ ἀκούγονται οἱ λέξεις «Χριστούγεννα» καὶ «Πάσχα»! Τίς μετονομάζουν «γιορτὲς τοῦ χειμῶνα» καὶ «γιορτὲς τῆς ἄνοιξης» ( ἢ «τοῦ καλοκαιριοῦ»). Εἶναι λοιπόν, ὁλοφάνερο ὅτι ἡ ἀντίδραση γιὰ τίς Χριστιανικὲς γιορτὲς προέρχεται ἀπὸ κύκλους ποὺ ἀναμένουν μέχρι σήμερα Μεσσία, ποὺ θὰ εἶναι ὁ Ἀντίχριστος, καὶ προετοιμάζουν γι’ αὐτὸ τὴν κοινὴ γνώμη γιὰ τὴν ἔλευσί του. Σ’ αὐτὸ διολοισθαίνει, συμβάλλει ἢ καὶ συμπαρατάσσεται καὶ τὸ περιοδικὸ τοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως μὲ τὸ δημοσίευμα «Ποιός ἀπὸ μᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας;». Δὲν θὰ γιορτάσουν Χριστούγεννα, δηλαδὴ τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ (: τοῦ Μεσσία); Τί θὰ γιορτάσουν; Ἁπλᾶ, «Ἰησούγεννα»; Μόνο τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ; Ὄχι τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Μεσσία; Οἱ λέξεις «Ἰησοῦς Χριστὸς» εἶναι συνακόλουθες καὶ συμπληρωματικές. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ θὰ γιορτάσουμε Χριστούγεννα (Χριστοῦ γέννα), τὴ γέννηση τοῦ Μεσσία, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κλείνουμε τ’ αὐτιά μας σὲ «παράτονες φωνές»40, φάλτσες δηλαδὴ καὶ σὲ συμβουλὲς ποὺ προέρχονται ἀπὸ «τῶν ἀλλοτρίων τίς φωνὲς» καὶ τὰ στόματα, ὅπως τοῦ προαναφερθέντος στὸ ἄρθρο τοῦ περιοδικοῦ ποὺ σχολιάσαμε.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ἀρχιεπ. Θεσσαλονίκης μᾶς δείχνει τὸν δρόμο ἀπὸ ποιούς νὰ μαθαίνουμε τά τῆς πίστεως μας . «Οἱ μάγοι (ποὺ πήγαιναν τὰ δῶρα στὸ Χριστὸ) ἐπειδὴ ζητοῦσαν νὰ μάθουν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους , ποῦ γεννᾷται ὁ Χριστὸς κατὰ τίς ἱερὲς προρρήσεις, τοὺς ἐγκατέλειψε ὁ θεῖος ἀστήρ, γιὰ νὰ μᾶς διδάξῃ νὰ μὴν ζητοῦμε πλέον νὰ μαθαίνουμε ἀπὸ Ἰουδαίους τὰ σχετικὰ μὲ τὸν νόμο καὶ τοὺς προφῆτες, ἀλλὰ νὰ ἀκολουθοῦμε τὴν ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς διδασκαλία, γιὰ νὰ μὴ ἐκπέσωμε ἀπὸ τὴν ἄνωθεν Χάρι καὶ φωτοχυσία».41 Ὁ ἕτερος Γρηγόριος καὶ μέγας θεολόγος, στηλιτεύοντας τὸν αὐτοκράτορα Ἰουλιανὸ παιανίζει τὸν θρίαμβο τοῦ Χριστοῦ: «Ἔχω καὶ ἐγὼ κάτι νὰ εἰπῶ ἀπὸ τὰ οὐράνια. ἐκεῖνος ὁ ἀστὴρ ἐφανέρωσε τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ . αὐτὸς εἶναι ὁ στέφανος τῆς νίκης τοῦ Χριστοῦ».42

Πολλοὶ ἱερεῖς εἶναι οἱ ἴδιοι ἀκατήχητοι καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ κατηχήσουν αὐτοὺς ποὺ θέλουν καὶ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν σωτηρία τους. Κάποια…. «Ὀρθόδοξα» περιοδικά ἀντὶ γιὰ λόγο Κυρίου, προσφέρουν λόγο θηρίου «τοῦ ὠρυωμένου τίνα καταπίει»43. Ἀντὶ γιὰ θεολογία, διδάσκουν φιλοσοφία καί λίγο μαγεῖα. Παραμύθια μὲ μαγικὲς κολοκύθες (!), μαγικοὺς δίσκους (!), καὶ μαγικὰ χαλιά(!), δὲν ἀπουσιάζουν. Τὰ ἐξώφυλλά τους διανθίζονται μὲ παιδικὰ δαιμονικὰ σκίτσα. Ἴσως, προσεχῶς, νὰ δημοσιευθοῦν ἀποσπάσματα ἀπὸ σατανικὲς βίβλους ἢ ἀκόμη καὶ «εὐαγγέλια» θρησκειῶν, ἐπισύροντας ἐπάνω τους τὸ διπλὸ ἀνάθεμα γι’ αὐτοὺς ποὺ θὰ κηρύξουν ἄλλο εὐαγγέλιο ἀπ’ αὐτὸ ποὺ παραλάβαμε.44

«Ἄλλο εὐαγγέλιο μᾶς φέρατε καὶ ἄλλη διδασκαλία ἀντίθετη πρός τήν τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν μαθητῶν Του», ἐκφράζουμε μὲ πόνο, χρησιμοποιῶντας τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Γρηγ.Παλαμᾶ. Ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ ἀπευθύνει ἕνα «ἀλλοίμονο σ’ ἐσᾶς». «ὦ ὁ ποτίζων τὸν πλησίον αὐτοῦ ἀνατροπὴ θολερὰ».45

«Ἐξαποστελῶ λιμὸν (πείνα) ἐπὶ τὴν γῆν, οὐ λιμὸν ἄρτων οὐδὲ δίψαν ὕδατος, ἀλλὰ λιμόν τοῦ ἀκοῦσαι τὸν λόγον Κυρίου».46

Συμπυκνώνει σὲ λίγες γραμμὲς τὴν ἄθλια αὐτὴ εἰκόνα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς . «Ἡ ἄνοια καὶ ἡ παραφροσύνη εἶναι οἱ πονηροὶ γεννήτορες πονηροτέρων αἱρέσεων. διότι, ὅταν ἀγνοῇ κανεὶς μερικὰ ἐκ τῶν θείων, ἔπειτα δὲ ὄχι μόνο δὲν πείθεται καθόλου στοὺς εἰδήμονες ἀλλὰ καὶ ἀνθίσταται σ’ αὐτούς, αὐτός πρῶτον μὲν πλανᾷ τόν ἑαυτὸ του καὶ ἔπειτα ὅλους τοὺς ὀπαδούς του. Πολλοὶ λοιπὸν τελευταία, ἐπειδή ” ὅλοι σχεδὸν ἐπιζητοῦν τὰ δικά τους καὶ ὄχι τὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ”, καὶ αὐτὰ ποὺ εἶναι στὰ χέρια τους, εἴτε λόγοι εἶναι, εἴτε ἀξιώματα, ἀκόμη καὶ ἱερά, καθιστοῦν μέσα βιοπορισμοῦ καὶ δόξης ἐκ μέρους ἀνθρώπων. Τί ἐνδιαφέρον ἔχουν αὐτοὶ γιὰ τέτοια ζητήματα;».47

Οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ περιοδικοῦ πρέπει νὰ ζητήσουν δημοσίως συγνώμη, ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν δημοσίευση αὐτοῦ τοῦ βλάσφημου κειμένου, μὲ τὸ ὁποῖο ἀκροθιγῶς ἀσχοληθήκαμε.

Κατακλείομε μὲ κάτι ποὺ εἶχε ἀναφέρει ὁ Οὐρανοφάντωρ καὶ Μέγας, Βασίλειος, παραλλάσσοντάς το ἐλαφρῶς . «Πιστεύομε ὅτι ὁ ἔλεγχος μας, καὶ ἡ ἔντονη διαμαρτυρία μας, ἀπὸ τρία ἀγαθά, θὰ ἐπιτύχει τουλάχιστον τὸ ἕνα . α) ἢ θὰ ἀπομακρύνει τὴν πλάνη ἀπὸ ὅσους ἤδη ἔχουν ἐκπέσει σ’ αὐτή, β) ἢ θὰ προφυλάξει ἔν τινι μέτρῳ, τούς ὑγιαίνοντας, γ) ἢ τοὐλάχιστον θὰ ἀμειφθοῦμε ἐμεῖς, διότι συνετελέσαμε στὸ νὰ προτιμήσουν οἱ ἀδελφοί μας τὴν ἀλήθεια».48

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Παραπομπές-Σημειώσεις

1. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, ΕΠΕ, Τόμ. 6, σελ.531. 2.Περιοδικό «Σταγόνες πίστεως», Τεῦχος 40 Ἀπρ.-Μάϊος-Ἰούν. 2022, σελ.8-9.
2. Πιθανῶς προέρχεται ἀπὸ τὸν ἀφορισμένο Ρῶσσο λογοτέχνη Λέοντα Τολστόϊ. 4. Περ. Στ.πίστ., ἔ.ἀ. σελ.10-11.
3. Ἁγ. Κυριλ.Πατρ. Ἰεροσολ., ΕΠΕ, Τόμ.2, Κατήχηση φωτιζομ., ΙΕ΄σελ.133 6. Μ. Βασιλ. ΕΠΕ, Τόμ.3, σελ.317.
4. Ἰωάν.10,5. 8. Ματθ.12,34.
5. Πρβλ. Γέν.3,1-7. 10. Περιοδ. ἔ.ἀ.σελ.11.
6. Ἰωαν.1,42. 12. Ἰωάν.4,25-26.
7. Ἰωάν.4,42. 14. Ἰωάν.1,19-20, 26, 29.
8. Ἰωάν.1,46,47. 16. Ἰωάν.1,50
9. Ματθ.16,16 . Ἰωάν.6,69. 18. Ἰωάν.11,27.
10. Ματθ.26, 63-64. 20. Ματθ.2,3-5.
11. Μιχ.5,1. 22. Ἁγ.Κυριλ.Ἁλεξ.,ΕΠΕ Τόμ.11, σελ.27
12. Ἁγ.Ἰωαν.Δαμασκ. ΕΠΕ, Τόμ.1, Ἔκδ. ἀκριβ. Ὀρθοδ.πίστεως, σελ.431. 24. Μ.Ἁθαν.Πτρ. Ἁλεξανδρ.ΕΠΕ, Τόμ.2, σελ.257.
13. Ἁγ.Κυριλ. Ἰεροσ., ΕΠΕ, Τόμ.1 26. Γέν.49,10.
14. Ἁγ.Ἰωάν.Χρυσ.,ΕΠΕ, Τόμ.8Α, σελ.357. 28. Ματθ.Κεφ.24. Μάρκ.Κεφ.13.
15. Ματθ.24,15 . Μάρκ.13,14. Δανιήλ 9,27. 30. Ἁγ.Ἰωάν.Χρυσοστ.,ΕΠΕ,Τόμ.12, σελ.287.
16. Μ.Ἁθαν., ΕΠΕ, Τόμ.2, σελ.183-185. 32. Β΄Θεσ.2,1-10&Ἁγ.Ἰωάν.Χρυσ.,ΕΠΕ, Τόμ.12, σελ.20,22,51.
17. Ματθ.24,27 34. Ἁγ.Κυριλ. Ἰεροσολ.,ΕΠΕ, Τόμ.1, Κατηχ.φωτ.Δ΄σελ.149.
18. ἔ.ἀ., Τόμ.2, Κατήχ.φωτιζ.ΙΕ΄σελ.120-168. 36. Ἁγ.Ἰωάν.Δαμασκ.,ΕΠΕ,Τόμ.1, Ἔκδ. ἀκριβῆς, σελ.555-559.
19. Ἁγ. Γρηγ. Παλαμᾶ, ΕΠΕ, Τόμ. 6, σελ.451. 38. Ἰωάν. 8,32.
20. Ψάλμ.11,2. 40. Ἁγ. Γρηγ. Παλαμᾶ, ΕΠΕ, Τόμ. 5, σελ.325.
21. Α΄ Ἐπιστ. Πετρ. 5,8. 42. Ἁγ. Γρηγ.Θεολ., ΕΠΕ, Τόμ.3, σελ. 189-191.
22. Ἁγ. Γρηγ. Παλαμᾶ, ΕΠΕ, Τόμ. 11, σελ.471. 44. Γαλάτας 1,8-9.
23. Ἁββακούμ, 2,15. 46. Ἀμμώς, 8,11
24. Ἁγ. Γρηγ. Παλαμᾶ, ΕΠΕ, Τόμ. 3, σελ.311. 48. Μ.Βασιλείου, ΕΠΕ, Τόμ.10, σελ. 31.

Τα ανύπαρκτα προνόμια του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και το άνομο συλλείτουργο στη νήσο Θάσο (22.8//4.9.2022)

21/09/2022

“Ἄς ἀγρυπνοῦμε καὶ ἂς προσευχόμαστε γιὰ τὸ καλὸ τῆς φίλης Ὀρθοδοξίας, ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων καί ἁπανταχοῦ συνανθρώπων μας”…

Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com την ακόλουθη επιστολή των Αγιορειτών Κελλιωτών Πατέρων

---

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 8//21.9.2022
Τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης ὅτι δὲν εἶχε σκοπὸ νὰ συγγράψῃ θεολογικὰ κείμενα, ἀλλὰ ἀναγκάσθηκε διότι ἐξηγέρθηκε ἰταμὸς πόλεμος (ἀπὸ τοὺς γραικύλους λατινόφρονες) ἐναντίον τῆς Ἀληθείας τῆς Πίστεως τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας.

Ὡς Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ προκρίνουμε τὴν σιωπὴ καὶ ἡσυχία ἀπὸ ἄγονες καὶ ἄκαρπες ἀντιπαραθέσεις γιὰ βιοτικῆς καὶ ὑλικῆς φύσης θέματα προκειμένου νὰ καλλιεργήσουμε ἐπιμελέστερα τὴν ἐν Χριστῷ σώζουσα μετάνοια.

Ἀναγκαζόμαστε ὅμως νὰ ἐκφράσουμε λόγια περὶ πίστεως καὶ ζωῆς, τὰ ὁποῖα μᾶς παραδόθηκαν «ἀπὸ Ἁγίους τοῦ Θεοῦ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἐλάλησαν ἐμπνευσμένοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.» (Β΄ΠΕΤΡΟΥ,κεφ.1, στίχ.21).

Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς δηλώνουμε ὅτι δὲν εἴμαστε Ἀμερικανόφιλοι ἢ Κινεζόφιλοι ἢ Ρωσόφιλοι κ.τ.τ., ἀλλὰ θέλουμε καὶ ἀγωνιζόμαστε νὰ εἴμαστε ΘΕΟΦΙΛΟΙ!

Εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ Ἕλληνες, Ρωμηοὶ τῆς πονεμένης Ρωμηοσύνης (ἀπὸ τὴν λέξη ρώμη=δύναμη) γι’ αὐτὸ καὶ «ἐν Κυρίῳ ποιοῦμεν δύναμιν» καὶ σεβόμαστε κάθε λαό, φυλή, γλῶσσα καὶ ἔθνος γιὰ τοὺς ὁποίους ἐπιθυμοῦμε καὶ εὐχόμεθα τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία τους.

Ἰδοὺ πεδίον δόξης λαμπρὸν γιὰ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως¹, τὰ ἄλλα Πατριαρχεῖα καὶ ὅλες τίς τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Μὲ συνοδικὲς μεθόδους νὰ κηρύξουν τὸ Εὐαγγέλιο «..καὶ εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (ΜΑΡΚ., κεφ.ΙΣΤ΄, στίχ.15), «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς (σ.σ. ὄχι ραντίζοντες καὶ οὔτε μόνον χρίζοντες τούς ἐπιστρέφοντες στὴν Ὀρθοδοξία παπικοὺς καὶ προτεστάντες) εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (ΜΑΤΘ. κεφ.ΚΗ΄, στίχ.19 ).

Στὶς μέρες μας, δυστυχῶς, αὐτὸ δὲν γίνεται (παρὰ σὲ μικρὴ κλίμακα) διότι πολλοὶ (οἱ ὁποῖοι συναποτελοῦν τὴν νέα τάξη πραγμάτων, οἱ παγκοσμιοποιητές) δὲν θέλουν νά μεταλαμπαδεύεται ἀνόθευτη ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἔτσι, ἐλεύθερα, θὰ βυσσοδομοῦν καὶ θὰ ἀπεργάζονται τὰ ἄνομα καὶ ἀντίχριστα σχέδια τους γιὰ τὴν μετατροπὴ τοῦ ἀνθρώπου σὲ ἄβουλο ἄθυρμα, ὑβρίδιο ζώου καὶ «ἔξυπνης μηχανῆς» (με τήν ἐμφύτευση μικροεπεξεργαστῶν-τσίπς, με την ἔγχυση νανοσωματιδίων-νανορομπὸτς κ.ἄ.) καὶ τῆς κοινωνίας σὲ ζαλισμένο κοπάδι ἐνσταβλισμένο στὶς ἀγροικίες τῶν πονηρῶν, μὲ ἀπώτερο στόχο καὶ σκοπὸ τὴν ματαίωση τῆς ἐνχρίστωσης καὶ σωτηρίας τοῦ ἐλλόγου καὶ ἐνσυνειδήτου πλάσματος τοῦ Παναγάθου Δημιουργοῦ καί Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Εἶδε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας ( 25 Αὐγ. 2022) κείμενο² προερχόμενο ἀπὸ «φιλοπατριαρχικὸ» μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ὄρους τό ὁποῖον, σημειωτέον, συμμετεῖχε μὲ ἱερομόναχο ἐκπρόσωπό του σὲ ἀκολουθία ἐντὸς παπικοῦ μοναστηριοῦ στὸ Βέλγιο (12.11.2019) μαζὶ μὲ τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ τὸν ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος Ἁγίου Ὄρους.³

Γιὰ τὸν συντάκτη τοῦ προαναφερθέντος κειμένου τῆς «φιλοπατριαρχικῆς» Ἱ. Μ. Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους, ἔχουμε φιλάδελφα καὶ εἰλικρινὰ νὰ προτρέψουμε:

Τυγχάνει ἀπὸ τοὺς νεώτερους τῆς Ἱ.Μονῆς καὶ καλὸν καὶ οἰκοδομητικὸν εἶναι νὰ προσέχῃ τὰ νοήματα τῶν γραφομένων του, καὶ νὰ μὴν γίνεται φερέφωνο ἰδιοτελῶν κύκλων τοῦ Φαναρίου καὶ ἄλλων κέντρων παγκοσμιοποιητῶν-φιλοοικουμενιστῶν. Nὰ μὴν συκοφαντεῖ ἀσύστολα, οὔτε νά λασπολογεῖ ἐπικίνδυνα, πολιοὺς και σεβάσμιους Γέροντες, οἱ ὁποῖοι ἀνάλωσαν τὸν βίο τους στὴν ἄσκηση καὶ τὴν προσευχή ὑπὲρ τῶν ἀγαπώντων καὶ μισούντων αὐτῶν.

Οἱ Τίμιοι Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ποὺ ὑπογράφουν κείμενα Ὀρθόδοξης Ὁμολογίας Πίστεως καὶ Ζωῆς, ἐκφράζουν εὐθαρσῶς τίς ἀπόψεις τους, οἱ ὁποῖες εἶναι βασισμένες καὶ τεκμηριωμένες στὴ σύνολη (γραπτὴ καὶ προφορικὴ) Ὀρθόδοξη διδασκαλία. Οἱ ἀνωτέρῳ μοναχοὶ δὲν εἶναι δοῦλοι οὔτε ἐνεργήματα ξένων κοσμικῶν συμφερόντων οὔτε τῆς ρωσικῆς, Ἡ.Π.Ἀ., ἀγγλικῆς, κινέζικης (ἢ ὅποιας ἄλλης) χειραγώγησης καὶ προπαγάνδας. Εἶναι ἀνιδιοτελεῖς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου στὴν Σταυρικὴ ὑπηρεσία τῆς Σωτηρίας τοῦ πλησίον καὶ τοῦ ἑαυτοῦ τους.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, οἱ ἐθελόδουλοι τῶν παγκοσμιοποιητῶν συμπορεύοντε μ’ αὐτοὺς στὴν πλατειὰ ὁδὸ τῆς δόξας παρ’ ἀνθρώπων, τῆς εὐμάρειας, τῆς ἄνεσης καὶ τῆς χαύνωσης τοῦ βολικοῦ Χριστιανισμοῦ τῆς ἐκκοσμικευμένης προσαρμογῆς καὶ τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας τῆς νέας τάξης πραγμάτων.

Τὸ κείμενο αὐτὸ προσπαθεῖ νὰ καταδείξῃ ὅτι, ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος πράττει ὀρθῶς σὲ κάθε ἀπόφαση καὶ ἐνέργεια του, ἐξ αἰτίας μόνο τοῦ ἀξιώματός του (παπικὸ δόγμα), καὶ ὅτι εἶναι «ἰσάξιος τῶν Ἁγίων».

Μήπως μετὰ τὴν αὐτοανακήρυξή του σὲ «πρῶτο τῆς Ὀρθοδοξίας»⁴, δηλαδὴ πάπα τῆς Ἀνατολῆς, ἔρχεται ἡ διακήρυξη τοῦ «ἀλαθήτου» γιὰ νὰ μὴν διαφέρῃ σὲ τίποτα ἀπὸ τὸν πάπα τῆς Δύσης;

Ὁ κ.Βαρθολομαῖος εἶναι ὑβριστὴς τῶν Ἱερῶν Κανόνων⁵ ἀπὸ τότε ποὺ σπούδαζε στὴν Ἰταλία ὑπὸ ἐπίβλεψη Ἰησουΐτη Καθηγητῆ.

Ἔγραψε στὴν διδακτορικὴ διατριβή του ὅτι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες⁶, περὶ συμπροσευχῆς καὶ κοινωνίας ἀκοινωνήτων, εἶναι ἀνεφάρμοστοι, ἐνῶ σὲ ἄλλο σημεῖο δηλώνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ὄχι μόνο ἔχει τὴ δυνατότητα, ἀλλὰ καὶ ὀφείλει νὰ προσαρμόζει τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες πρὸς τίς νέες ἀνάγκες τῶν τέκνων της, καθὼς αὐτὲς μεταβάλλονται. Ἐπίσης, εὐκαιρίας δοθείσης, δήλωσε ὅτι (οἱ Ἱεροὶ Κανόνες) εἶναι τείχη τοῦ αἴσχους!⁷

Εἶναι ὑβριστὴς τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅταν δήλωσε «οἱ πατέρες ἡμῶν ὑπῆρξαν θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ κληροδότησαν στοὺς ἑπόμενους τὸ σχίσμα μὲ τοὺς παπικούς».⁸

Στὴν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης ( Ἰούν. 2016) ἀνεγνώρισε τίς φρικώδεις αἱρέσεις τοῦ οἰκουμενισμοῦ, του παπισμοῦ καὶ ὅλων τῶν «χριστιανικῶν» αἱρέσεων⁹.

Συμμετέχει σὲ πανθρησκειακὲς φιέστες καὶ τελετὲς (Ἀσίζη κ.ἀ.) μέ ἄναμμα κεριῶν καὶ λαμπάδων, ἀναπομπὴ δεήσεων, διακηρύξεις καί ἄλλα δρώμενα¹⁰, ἀγνοῶντας παντελῶς τὸν ΟΑ΄(71^ος ) Ἱερὸ Κανόνατῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «Εἶ τίς Χριστιανὸς ἔλαιον ἀπενέγκοι εἰς ἱερὸν ἐθνῶν, ἢ εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῶν, ἢ λύχνους ἄπτοι, ἀφοριζέσθω», καθώς καί τόν ΞΔ΄(64^ος ) Ἱερὸ Ἀποστολικό Κανόνα : «Εἴ τις κληρικός ἤ λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω καί ἀφοριζέσθω». Καί ἐδῶ ἀπαγορεύεται ἡ συμπροσευχή μέ αἱρετικούς ἐπί ποινῇ ἀφορισμοῦ καί καθαιρέσεως.

Συμμετέχει στὰ ἰφτάρια (ἑορτές) τῶν μωαμεθανῶν καὶ διανέμει ἀδεῶς καὶ ἀσυστόλως κατὰ δήλωσή τουτὸ «ἅγιο καὶ ἰερό κοράνιο….».¹¹

Σιωπᾷ (σιωπὴ σημαίνει συνενοχή) στὶς ἀντιχριστιανικὲς ἀντορθόδοξες δηλώσεις καὶ πράξεις τοῦ τάχα Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς, αἰρετίζοντος Ἐλπιδοφόρου. Δειγματικῶς ἀναφέρουμε:

Πρῶτον τὴν πανθρησκειακοῦ περιεχομένου δήλωση: «ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὑπάρχουν μυριάδες μονοπάτια (θρησκεῖες) ποὺ ὁδηγοῦν στὴν κορυφὴ τοῦ βουνοῦ γι’ αὐτὸ ἡ ἐξύψωση μίας θρησκείας εἶναι προκατάληψη»¹².

Δεύτερον τὴν βεβήλωση τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος νηπίων μὲ τὴν συμμετοχὴ σ’ αὐτὸ ἀνήθικου ὁμοφυλόφυλου-κίναιδων- ἀρσενοκοιτῶν τοῦ τάχα «ζευγαριοῦ», καί τῶν θετῶν τάχα «γονέων», καὶ τὴν ἐνθάρρυνσή του στὴν συνέχιση τοῦ νοσηροῦ καὶ τοῦ συνειδητά βλάσφημου τρόπου ζωῆς των.

Συμβουλεύει τὸν Πατριάρχη Μόσχας νὰ παραιτηθῇ ἀπὸ τὸν θρόνο του γιὰ νὰ μὴν εὐλογήσῃ τὰ ὅπλα τῶν Ρώσων, ἐνῶ ὁ ἴδιος εὐλογεῖ τὴν πολεμικὴ ἐπιχείρηση «Κλάδος Ἐλαίας» τῶν Τούρκων ἐναντίον τῶν Κούρδων και Σύρων.¹³

Διχάζει τὴν Ὀρθοδοξία, δὲν τὸν ἐνδιαφέρει ἡ ἑνότητα τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου καὶ ἡ ἀπὸ κοινοῦ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως κατὰ δήλωσή του εἶπε: «Θύμωσαν καὶ ἔκοψαν τὴν Κοινωνία μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἔβγαλαν τὸ ὄνομά μου ἀπὸ τὰ Δίπτυχα καὶ δὲν μὲ μνημονεύουν… θὰ ἔλεγα σκασίλα μου..»¹⁴. Ἰδοὺ ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ κ.Βαρθολομαίου.

Τὰ ἴδια ἰσχύουν καὶ γιὰ ὅποιον ἄλλο οἰκουμενιστὴ προκαθήμενο τῶν δεκατεσσάρων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Στὴν Ὀρθοδοξία ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι εἶναι ἰσότιμοι καὶ δὲν ὑπάρχουν κανενὸς εἴδους προνόμια, οὔτε μονοκρατία¹⁵, διότι ἰσχύει ἡ συνοδικότητα καὶ ἡ συνέργεια. Αὐτὸ βασίζεται καὶ προκύπτει ἀμέσως ἐκ τοῦ ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν πρόκρινε κάποιον μαθητή του σὲ κανένα θέμα καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ὑπάκουαν στὴν Σύνοδο τῶν Ἀποστόλων χωρὶς καμμία ἐξαίρεση, οὔτε τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου (ΠΡΑΞ. ΑΠΟΣΤ. κεφ.Η΄, στίχ.14 καὶ κεφ.ΙΓ΄, στίχ.2-5).

Ἐπίσης, ἰσχύει ὁ Ἱερός Ἀποστολικός Κανόνας ΛΔ΄(34^ος ): «ὁ πρῶτος τῆς συνάξεως ἀποφασίζει σὲ συμφωνία μὲ τοὺς συνεπισκόπους του καὶ οἱ ἐπίσκοποι σὲ ὁμόνοια καὶ συμφωνία μὲ τὸ πρῶτο».;

Ὁ κ.Βαρθολομαῖος ὅμως ἐξεδίωξε, πάλαι καὶ ἐπ’ ἐσχάτων, πλῆθος ἐπισκόπων μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες καί ταχύτητα¹⁶.

Ἡ Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἐπανέλαβε τὴν ἀπόφαση τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ποὺ ἀπέδωσε τὰ ἴσα «πρεσβεία τιμῆς» στὸν ἐπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως μὲ τὸν τῆς Ρώμης. Κατὰ τὸν μεγάλο Κανονολόγο Ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη τά «πρεσβεία τιμῆς» σημαίνουν τὴν τάξη ἀπόδοσης τῆς τιμῆς ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι εἶναι ἰσότιμοι καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει διάκριση γιὰ λόγους καταγωγῆς, φυλετικούς, ἢ τόπου, πόλεως καὶ θρόνου. Τὸ «ἔκκλητον» ἀφορᾷ στοὺς κληρικοὺς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως καὶ τίποτα παραπάνω.

Οἱ κατακτητὲς Ὀθωμανοὶ Τοῦρκοι ἔδωσαν στὸν πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τὸν τίτλο «μιλλιὲτ μπασί [milletbasi]» (ἀρχηγὸ τοῦ γένους) τῶν κατακτημένων Ὀρθοδόξων λαῶν, μαζὶ μὲ διοικητικὴ μέριμνα. Ἀπὸ τοὺς Σουλτάνους τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας εἶναι τὰ «προνόμια» ποὺ ἐπικαλοῦνται τὸ πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως καὶ οἱ «φιλοπατριαρχικοὶ» κύκλοι.

Αὐτὰ τὰ «προνόμια» ἀποτελοῦν ἀπολιθώματα παρωχημένης ἐποχῆς, κατάλληλα μόνο γιὰ ἱστορικὴ μελέτη, ὡστόσο ὅμως ὁ κ.Βαρθολομαῖος τὰ ἀναπολεῖ ὅταν ἀποκαλεῖ «ξεβράκωτους»¹⁷ τοὺς ἐπαναστατημένους Ἕλληνες τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι διετάραξαν τὴν ὑπέροχη συμβίωση τῶν Ὀθωμανῶν Τούρκων καὶ Ἑλλήνων, ἐνῶ δὲν χάνει τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκφράσει τὴν χαρά του κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴν οἰκία-μουσεῖο τοῦ Μουσταφά Κεμὰλ , εὐχόμενος μάλιστα «.. ὁ Θεὸς νὰ ἀναπαύσει τὴν ψυχή του»¹⁸.

Εἶναι ξεκάθαρο ὅτι:

Μὴ ὑφισταμένων «προνομίων» καὶ «ἐκκλήτου» δὲν ἐπιτρέπεται καμμία ἐπέμβαση καὶ εἰσπήδηση σὲ ἄλλη ἀνεξάρτητη τοπικὴ Ἐκκλησία. Δὲν θεραπεύεται στανικῶς κανενὸς εἴδους πρόβλημα (σχίσμα, αἵρεση κ.τ.λ.) ἀντιθέτως δημιουργοῦνται δυσθεράπευτες ἢ καὶ ἀνήκεστες παρενέργειες καὶ βλάβες.

Στὴν περίπτωση τῆς μητροπόλεως Οὐκρανίας, τὰ προβλήματα καὶ τὰ σχίσματα, ποὺ προκάλεσαν οἱ ἀμετανόητοι, λύθηκαν μὲ τὸ Κανονικό ἀνάθεμα τῶν ὑπαιτίων, ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας.

Ἐνῶ τὸ πρόβλημα στὴν Οὐκρανία εἶχε λυθεῖ ὁ κ.Βαρθολομαῖος (μὲ τὴν ὑπόθαλψη τῶν παγκοσμιοποιητῶν-νεοταξιτῶν) εἰσπήδησε ἀντικανονικὰ στὴν μητρόπολη καὶ τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία καὶ ξαναδημιούργησε μεγαλύτερα προβλήματα ἀναζωπυρώνοντας τὰ μίση καὶ τίς ἐμφύλιες διχόνοιες στὸν ἤδη συγχυσμένο λαό¹⁹.

Ἡ ψευδοεκκλησία τοῦ ψευδεπισκόπου καί σχισματοαιρετικοῦ Ἐπιφανίου ἐλέγχει μὲ τὴν κυβερνητική βία τὸ 5% τοῦ πληρώματος τῆς πολύπαθης Οὐκρανίας (σὲ ἀντιπαράθεση μὲ τὴν μείζονα πλειοψηφία τοῦ νόμιμου Μητροπολίτου Κιέβου κ.Ὀνουφρίου), κοινωνεῖ ἀπροκάλυπτα μὲ τοὺς Οὐνῖτες βάσει πιλοτικοῦ προγράμματος γιὰ πλήρη κοινωνία σὲ κοντινὸ μέλλον²⁰.

Μ’ αὑτὸν τὸν ψευδεπίσκοπο συλλειτοῦργησαν πρόσφατα οἱ πατρ.Βαρθολομαῖος, ἀρχιεπ. Ἱερώνυμος κ.ἄ. στὴν νῆσο Θάσο τὴν 22.8//4.9.2022.²¹

Ὅλα ὅσα ἔπραξε ὁ πάπας τῆς Ἀνατολῆς Βαρθολομαῖος στὴν Οὐκρανία, στὰ Σκόπια κ.ἀ. εἶναι ἄκυρα καὶ ἀνυπόστατα²² καὶ ἔγιναν γιὰ τὰ γεωπολιτικοθρησκευτικὰ συμφέροντα τῶν παγκοσμιοποιητῶν-νεοεποχιτῶν, φίλος τῶν ὁποίων (κατὰ δήλωσή του) εἶναι ὁ κ.Βαρθολομαῖος.

Γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ πολλὰ ἄλλα ὁ κ.Βαρθολομαῖος εἶναι ὑπόλογος καὶ ὑπόδικος στὴν μέλλουσα νὰ συνέλθῃ Κανονικὴ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μόνη ἁρμόδια νὰ λύσῃ τὰ μείζονα προβλήματα τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὅπως ἀπέδειξε ἡ Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία.(Σύμφωνα μὲ τὴν πρόταση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου περὶ σύγκλησης Πανορθοδόξου Συνόδου γιὰ τὴν ἐπίλυση τοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος)²³.

Ἄς ἀγρυπνοῦμε καὶ ἂς προσευχόμαστε γιὰ τὸ καλὸ τῆς φίλης Ὀρθοδοξίας, ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων καί ἁπανταχοῦ συνανθρώπων μας «..ὅτι αἱ μὲν ἐπιστολαί, φησί, βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί, ἡ δὲ παρουσία τοῦ σώματος ἀσθενὴς καὶ ὁ λόγος ἐξουθενημένος.».(Β.΄ΚΟΡΙΝΘ., κεφ.Ι΄,στίχ.10-11).

Ἀμήν.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

______________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

• 1. http://anti-ecumenist.blogspot.com
• 2. https://www.pentapostagma.gr, https://tasthyras.wordpress.com
• 3. https://dimpenews.com
• 4. https://orthodoxostypos.gr
• 5. https://orthodoxostypos.gr
• 6. Διδακτορικὴ διατριβὴ Ἀρχιμανδρίτη ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΑΡΧΟΝΤΩΝΗ, “Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ καὶ τῶν ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ἔν τῇ ΟΡΘΟΔΟΞΩ ΕΚΚΛΗΣΙΑ”, σελ. 27,  31, 70 καί 73, Ἀνάλεκτα ἀρ.6 Βλατάδων, Πατριαρχικό Ἵδρυμα Μελετῶν, Θεσσαλονίκη 1970. ….”δὲν δύνανται νὰ ἐφαρμοστοῦν σήμερον καὶ πρέπει νὰ τροποποιηθοῦν αἴ διατάξεις ( σ.σ. Ἱερούς Κανόνες) αἴ κανονίζουσαι τὰς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πρὸς τοὺς ἑτερόδοξους καὶ ἐτερόθρησκους ^. δέν δίναται ἡ ἐκκλησία νὰ ἔχει διατάξεις ἀπαγορεύουσας τὴν εἴσοδον εἵς τοὺς ναοὺς ἑτεροδόξων καὶ τὴν μετ’αὐτῶν συμπροσευχήν.”.
• Καίσελ.18 : «..ἡ τοιαύτῃ βαθμιαίᾳ θέσπισις τῶν κανόνων εὑρισκομένη εἰς ἄμεσον σχέσιν καὶ συνάρτησιν πρὸς τὰς ἑκάστοτε ἀνάγκας τῶν Χριστιανῶν, ἂς ἡ Ἐκκλησία προσεπάθει διὰ τῆς νομοθεσίας νὰ θεραπεύσῃ, ὁδηγεῖ ἀβιάστως εἰς τὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ἐφ’ ὅσον μετεβλήθησαν ἐν πολλοῖς αἱ ἀνάγκαι τῶν τέκνων αὐτῆς, ὄχι μόνον δύναται, ἀλλὰ καὶ ὀφείλει νὰ προσαρμόσῃ πρὸς τὰς νέας ταύτας ἀνάγκας τὴν νομοθεσίαν αὐτῆς».
• 7. https://averoph.wordpress.com
• 8. ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΕ ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ: 15. ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (anti-ecumenist.blogspot.com) – ΕΚΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ
• 9. https://www.romfea.gr
• 10. Πραγματεία «Ἅγιον Ὄρος: Διαχρονικὴ Μαρτυρία στοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς Πίστεως», σελ.66-81, Ἔκδοση Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ἅγιον Ὄρος-Ἄθω 2014.
• 11. https://agiooros.org
• 12. https://spzh.news/gr
• 13. https://www.alexstefanopoulos.gr, https://www.tanea.gr/
• 14. https://orthodoxia.info, https://www.kathimerini.gr
• 15. Βλέπε παραπομπή 4.
• 16. https://www.pronews.gr, https://hellasjournal.com
• 17. https://www.triklopodia.gr
• 18.ΕΥΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ HURRIYET – Τους χαροποίησαν οι δηλώσεις Βαρθολομαίου για Κεμάλ – Triklopodia και η φωτογραφία της αφιέρωσής του: https://1.bp.blogspot.com
• 19. Πρωτ. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, «Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο. Συμβολὴ στὸν Διάλογο», Θεσσαλονίκη 2019, Ἐκδόσεις «Τὸ Παλίμψηστον».
• 20. Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, «Τὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο. Ἀντικανονικὴ καὶ διαιρετικὴ εἰσπήδηση τῆς Κωνσταντινούπολης», Θεσσαλονίκη 2018, Ἐκδόσεις «Τὸ Παλίμψηστον».
• 21. https://orthodoxostypos.gr
• 22. https://katohika.gr
• 23. https://www.ethnos.gr

_____

*Πραγματεία «Τὸ Αὐτοδιοίκητον τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας», Ἔκδοση ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΚΕΛΛΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ, Ἅγιον Ὄρος-Ἄθω, Ἀπρίλιος 2022. Δημοσιεύτηκε στὴν Ἐφημ.ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, στὰ ὑπ’ ἀριθμό φύλλα : 2345, 2347, 2350, 2400.

Ὑπεύθυνοι ἢ συνυπεύθυνοι οἱ ἡγούμενοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους ; Κυριάρχησε ἡ ἀπόφαση τῆς ἀκρότατης μειοψηφίας: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ;

    Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 21.8/3.9.2022.

    Ἁγίου Ἀποστόλου Θαδδαίου.

Ὑπεύθυνοι ἢ συνυπεύθυνοι οἱ ἡγούμενοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους ;

ΧΩΡΙΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ( !!! ) συσκέφθηκαν καὶ ἀποφάσισαν οἱ ἡγούμενοι τῶν Ἁγιορείτικων Μονῶν τὴν 20.8/2.9.2022. Μὲ τὸν πρωτάκουστο αὐτὸ τρόπο, (τῆς μὴ ψηφοφορίας), συγκατένευσαν ἀνίερα στὴν ἔξοδο τῆς Πανίερης καὶ Πανύμνητης Εἰκόνας του «Ἄξιόν ἐστιν» ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ προορισμὸ τὴν Κομοτηνὴ Θράκης τὴν 24.8/6.9.2022.

Ἡ συντριπτική διπρόσωπη μειοψηφία, ὅπως τὸ ἱστορικὸ παρελθὸν ἔχει καταγράψει, μὲ τὸ τέχνασμα αὐτὸ ἀπέσπασε τὴν συναίνεση τῶν ἡγουμένων γιὰ τὴν μεταφορὰ τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος, χωρὶς ἔστω τὴν μικρὴ ἀναβολὴ μιᾶς ἢ δυὸ ἡμερῶν, ὥστε νὰ μὴ συμπέσει μὲ τίς ἑκκλησιαστικές ἐκδηλώσεις τῆς Καβάλας καὶ Θάσου ποὺ θὰ λήξουν στὶς 24.8/6.9.2022,  παρισταμένου καὶ συλλειτουργοῦντος τοῦ σχισματοαιρετικοῦ  Ἐπιφανίου μετά τῶν Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου.

Αὐτὸ ποὺ συνέβῃ εἶναι μιὰ ἀντιγραφὴ καὶ ἀτέρμονη συνέχεια τῆς  τακτικῆς τοῦ ἀπαξιωμένου Κολυμπαρίου, ὅπου κυριάρχησε ἡ ἀπόφαση τῆς ἀκρότατης μειοψηφίας: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ, ποὺ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ γνωστὰ τερτίπια τῆς Πατριαρχικῆς αὐλῆς, ὅπου τὸ συνοδικὸ σύστημα τῆς Ἐκκλησίας παραγκωνίζεται  καὶ εὐτελίζεται, κατὰ πιθηκίζουσα ἀπομίμηση τοῦ παπικοῦ δικτατορικοῦ συστήματος.

Ἡ ἀπόφαση τῆς τωρινῆς συνάξεως τῶν ἡγουμένων ἀνακαλεῖ στὴ μνήμη μας τὰ τεκταινόμενα ἐν Ἁγίῳ Ὄρει πρὸ καὶ μετὰ τῶν ἀπαραδέκτων παρεκκλίσεων τῆς ψευδοσυνόδου  τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης, Ἰούνιος 2016. Ἐνῶ εἶχαν ἀποφασισθεῖ, πρό Κολυμπαρίου, ( μὲ τὴν ὑπ’ ἀριθμὸ Πρωτ. Φ.2/7/1085 Ἀπόφαση* τῆς Ἔκτακτης Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως Ἁγίου Ὄρους, τῆς 12//25-5.2016 πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο καὶ μὲ κοινοποίηση πρὸς τίς δεκατέσσερις (14) Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες), ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα Ὀρθόδοξες θέσεις, ἀπεμπολήθηκαν ὕστερον  ἀπό τήν διὰ δολίων ἐνεργειῶν τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει φιλοπατριαρχικὴς καὶ ἀντιδραστικῆς μειοψηφίας.

Κατὰ τὴν σύναξη τῶν ἡγουμένων 20.8/2.9.2022 ἀπεφασίσθῃ ἡ μὴ ἀποδοχὴ τῆς ἐλεύσεως τοῦ σχισματοαιρετικοῦ Ἐπιφανίου εἰς προσκύνησιν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος καὶ ἡ συμμετοχή του εἰς τὰ ἐκεῖ  ἐκκλησιαστικά δρώμενα.

Αὐτὴ τὴ φορὰ ὁ Πρῶτος καὶ ἡ συνοδεύουσα τὴν Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος ἀντιπροσωπεία θὰ ἀρθοῦν στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων ;

Θὰ εἶναι συνεπεῖς μὲ τὴν  ἀνώτατη ἀπόφαση τῆς συνάξεως τῶν ἡγουμένων τῆς μὴ ἐπικοινωνίας μὲ τὸν ἀνεπιθύμητον Ἐπιφάνιον, ἢ θὰ φορέσουν δι’ ἄλλην μίαν εἰσέτι φορὰν τὸ προσωπεῖο τῆς διπροσωπείας, κρούοντες, ἠθοποιῶν δίκην, τὸ δοξάρι τῆς εἰρωνείας, τῆς ἀπαξιώσεως καὶ τῆς καταφρονήσεως τῶν εὐσεβῶν ;

Ἄραγε θὰ ἀποδειχθοῦν καὶ πάλιν, δίγλωσσοι καὶ δίβουλοι ὅπως πολλάκις συνέβῃ εἰς τὸ παρελθόν ;

Θὰ εἶναι καὶ πάλιν συνπρωταγωνισταὶ τοῦ Ἐφιάλτη καὶ τοῦ Ἰούδα ;

Ἐὰν παρ’ ὅλα ταῦτα ἐπισυμβεῖ τὸ ἀπευκταῖο, τότε αὐτὸ θὰ ἐπισύρει τὴν ἱερὰν ἀγανάκτησιν καὶ τὴν μῆνιν τῶν πιστῶν καὶ εὐσεβῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχοντες κατὰ νοῦν τό «Ὅταν ἔλθῃ ὁ ἀσεβὴς εἰς βάθος κακῶν, καταφρονεῖ» (Παροιμ.18,3) τότε δικαίως, τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα θὰ ἐκφράσει καὶ κραυγάσει σὲ ὑπευθύνους καὶ συνυπευθύνους τὸ «Ἀνάθεμα ἔστω» !

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ  ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

……………………………………………………………………………

*https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/8611-parembasi-tou-agiou-orous-gia-tin-agia-kai-megali-sunodo καί

http://aktines.blogspot.com/2017/07/173062017.html

…………………………………

ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει   13/26-8-2022

Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Φιλίππων,  Νεαπόλεως καὶ Θάσου ἀνακοίνωσε «ἐκκλησιαστικὲς καὶ πολιτιστικὲς ἐκδηλώσεις» ἀπὸ 3 ἕως 6 Σεπτεμβρίου 2022 γιὰ νὰ τιμήσῃ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ἱδρυτῆ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς τοπικοὺς Ἁγίους.

Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ προσκάλεσε ἐκκλησιαστικούς, πολιτικοὺς καὶ πολιτειακοὺς ἡγέτες.

Ἡ Ἁγία Γραφὴ λέγει : «Μνήμη δικαίων μετ’ ἐγκωμίων». Σύμφωνα μὲ τὸ πρόγραμμα ὅμως, οἱ τιμές, οἱ ἔπαινοι, καὶ τὰ ἐγκώμια θ’ ἀποδωθοὺν κατὰ τὸ μεγαλύτερο μέρος στοὺς συμμετέχοντες : ἀρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τὸν συγκοινωνό του ἀρχιεπίσκοπο Ἰερώνυμο καὶ τὸν σχισματοαιρετικὸ ἀχειροτόνητο «μητροπολίτη» Κιέβου Ἐπιφάνιο.

Οἱ ἀνωτέρῳ θὰ καταλογογραφηθοῦν ὡς ἐπίτιμοι δημότες δήμων, ποὺ ἀνήκουν στὴν Ἱ.Μητρ. Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου, καὶ οἱ δυὸ πρῶτοι θὰ ἀναγορευθοῦν ἐπίτιμοι διδάκτορες τοῦ Διεθνοῦς Πανεπιστημίου Ἑλλάδας (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), ὁ Βαρθολομαῖος τῆς Δασολογίας καὶ ὁ Ἱερώνυμος τῆς Φυσικῆς.

Ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων θὰ ξεθωριάσει στὴν ὀμιχλώδη ἀτμόσφαιρα τῶν ἀναθυμιάσεων τῶν κοσμικῶν ἐκδηλώσεων καὶ ἀναφορῶν.

«Τιμὴ Ἁγίων μίμησις Ἁγίων», ἀναφέρει ὁ Ἁγιοπατερικὸς λόγος.

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ὁμολόγησαν τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Πίστη καὶ Ἀλήθεια χύνοντας τὸ τίμιο αἷμα τους μὲ τὸ μαρτύριο γιὰ τὴν μαρτυρία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τὴν Θεία Οἰκονομία τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Οἱ ἀνωτέρῳ ἀναφερθέντες δὲν τιμοῦν τούς Ἁγίους τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας, διότι ὄχι μόνον δὲν μιμοῦνται αὐτοὺς στὴν ὁμολογία τῆς ἀμωμήτου Πίστεως ἀλλὰ μειοδοτοῦν καὶ προδίδουν Αὐτήν, κατὰ συρροήν, κοινωνῶντας ἀντικανονικὰ μὲ ἀκοινωνήτους αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς.

Γίνονται ἐθελόδουλα ὄργανα τῶν κοσμικὰ ἰσχυρῶν ἐκτελῶντας κατὰ γράμμα τίς ἐντολὲς αὐτῶν, συμμετέχοντες στοὺς γεωπολιτικοθρησκευτικοὺς σχεδιασμοὺς τῆς «νέας τάξεως πραγμάτων».

Ὁ πάπας τῆς Ἀνατολῆς Βαρθολομαῖος ἀναστατώνει, ταράζει, καὶ διχάζει τίς τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες πρὸς τέρψη καὶ ἀγαλλίαση τῶν αἱρετικῶν καὶ κάθε εἴδους ἐχθρῶν τῆς πάντιμης Ὀρθοδοξίας.

Πρόσφατο, ἀλλ’ ὄχι τελευταῖο, κατόρθωμα τοῦ, αὐταρχικῆς νοοτροπίας, Βαρθολομαίου εἶναι ἡ εἰσπήδηση σὲ ἄλλο πατριαρχεῖο καὶ ἡ διάπραξη σωρείας ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν.

Συγκεκριμένα : ἐπενέβῃ ἀντικανονικὰ στὴν μητρόπολη τῆς Οὐκρανίας ( τοῦ κλίματος Πατριαρχείου Μόσχας), ποὺ ποιμαίνεται ἀπὸ τὸν κανονικὸ ἐπίσκοπο κ.Ὁνούφριο, ἀνεγνωρισμένο ἀπὸ τίς 14 τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες μέχρι πρότινος.

Ὁ αὐτοκαλούμενος «πρῶτος», Βαρθολομαῖος κατόπιν ἐντολῆς τῶν Η.Π.Α. δημιούργησε ἕνα ἀνυπόστατο μόρφωμα τοπικῆς ἐκκλησίας με ἐπικεφαλῆς τὸν ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο. Αὐτὸς χειροτονήθηκε ἀπὸ «κληρικοὺς» ποὺ ἀναθεματίσθηκαν κανονικὰ ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας,  γι’ αὐτὸ εἶναι καὶ λέγεται ἀχειροτόνητος.

Ὁ ἀνωτέρῳ ψευδοκληρικὸς καὶ ψευδοποιμένας  σήμερα δὲν ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τίς δέκα -10 – (σὲ σύνολο 14) τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.

Οἱ Ἅγιοι δὲν τιμῶνται μὲ πρόσωπα τέτοιας ἐξωφρενικῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἀντικανονικότητας, ἀλλὰ βεβηλώνεται ἡ μνήμη τους.

Μετὰ τὴν λήξη τοῦ προγράμματος τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἱ.Μητρ.Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου περὶ τὴν 4.30 μ.μ. τῆς 6-9-2022, ὦ  τῆς συμπτώσεως, ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Μαρωνείας καὶ Κομοτηνὴς   δίνει ἔναυσμα  ἐνάρξεως τῶν ἐκδηλώσεων τήν 6.00 μ.μ. τῆς 6-9-2022 γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Κομοτηνὴς καὶ τῆς Θράκης, ἀποκλίνοντας ( σκόπιμα ; ) ἀπὸ τὴν αὐθεντική ἡμερομηνία τοῦ γεγονότος τὴν 14^η  Μαΐου 1920 ;;

Στὶς ἐκδηλώσεις τῆς Ἱ.Μητρ.Μαρωνείας καί Κομοτηνής  καθ’ ὅλην τὴν διάρκειά τους θὰ εἶναι παροῦσα ἡ Ἐφέστιος  Ἱερὰ Εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Πρωτάτου Ἁγίου Ὄρους «Ἄξιόν Ἐστιν» μὲ συνοδεία σύσσωμου τοῦ Ἰεροκοινοτικοῦ  Σώματος σύμφωνα μὲ τὴν ἰσχύουσα Ἁγιορείτικη Παράδοση.

Παρατηροῦμε τὰ ἑξῆς :

Λόγῳ τῆς ἐγγύτητας τοῦ γεωγραφικοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου τελέσεως τῶν ἐκδηλώσεων, εἶναι πιθανότατο νὰ σκηνοθετηθεῖ καὶ ἡ συμμετοχὴ τοῦ ψευδοεπισκόπου Ἐπιφανίου Οὐκρανίας.

Στὸ Ἅγιον Ὄρος ἐκ τῶν εἴκοσι Ἱερῶν Μονῶν οἱ δεκαέξι (16) καὶ ἡ πλειονότητα τῶν Κελλιωτῶν καὶ Ἐρημητῶν δὲν ἀναγνωρίζουν τὸν ψευδοεπίσκοπο Ἐπιφάνιο καί τῶν σὺν αὐτῷ καὶ δὲν ἐπιθυμοῦν καμμία ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί τους. Ἐπίσης, σημειώνουμε ὅτι δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο ὅτι ἡ συγκεκριμένη Ἱερὰ Ἐπιστασία ἀπαρτίζεται ἀπὸ Ἐκπροσώπους τριῶν (3) ἐκ τῶν γνωστῶν φιλοβαρθολομαιϊκῶν  Μονῶν ( Ἰβήρων, Παντοκράτορος καὶ Σίμωνος Πέτρας).

Ὁποιαδήποτε  ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν ὡς ἄνω ψευδοεπίσκοπο θὰ εἶναι ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα καθοσιώσεως μὲ διακινδύνευση τῆς σωτηρίας τῶν συμμετοχόντων. Ἐπιπλέον θὰ περιβάλλει τὸν ἀχειροτόνητο μὲ τὴν de facto ἀναγνώριση καὶ τὸ κῦρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παράλληλα μὲ τὴν καπηλεία τῆς εὐλογίας τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνας τῆς Παναγίας.

Τὸ νὰ ἐξέλθει, λοιπόν, ἡ Ἀγγελοδόξαστη Εἰκόνα τοῦ «Ἄξιόν Ἐστιν» γιὰ ἐξυπηρέτηση γεωπολιτικῶν παιχνιδιῶν εἶναι βλάσφημο καὶ ἰερόσυλη ἐνέργεια, ἡ ὁποία θὰ ἐπισύρει χωρὶς ἀμφιβολία τὴ Θεϊκὴ ὀργή.

Πρὸς ἀποφυγή τῶν ἀνωτέρῳ, παρακαλοῦμε ἱκετεύοντες νὰ ἐπαναεξετασθῆ τὸ θέμα στην  Ἱερὰ Διπλὴ Σύναξη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού σύντομα θὰ συνέλθῃ ( 20 Αὐγούστου π.ἡμ.), καὶ νὰ μὴν ἐπιτραπεῖ ἡ ἔξοδος τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνας τῆς Παναγίας «Ἄξιόν Ἐστιν».

Ἧς ταῖς πρεσβείαις σωθείημεν

πάντες οἱ ἐλπίζοντες σ’ Αὐτήν.

Ἀμήν.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΤΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡ-ΩΚΕΑΝΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ κ.ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ

                                                                                                          Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ  5//18.7.2022

                                                                                            Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀθωνίτου

                               

Ἱερὴ ἀγανάκτηση καὶ πολλὰ ἐρωτηματικὰ ἐγείρονται ἀπὸ τὴν ὑπερατλαντικὴ ἔλευση τοῦ Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς     κ. Ἐλπιδοφόρου στὴ Βουλιαγμένη Ἀττικῆς. Τέλεσε βάπτιση παίδων φερομένων ὡς «τέκνα» ὁμοφυλοφίλων καὶ μάλιστα μὲ ἐπιδεικτικὸ τρόπο συνοδευόμενη ἀπὸ ἰδιάζουσα καὶ εὐρεῖα δημοσιότητα.

Ἡ θλιβερὰ παρουσία του γιὰ τὸ συγκεκριμένο λόγο, ὅπως εὔστοχα σκιαγραφεῖ ὁ Μέγας Βασίλειος,  «ὁμοιάζει μὲ ναυτικὸ ( καὶ πειρατικὸ  πόλεμο), τὸν ὁποῖο διοργάνωσαν φιλοπόλεμοι καί ναυμάχοι ἄνδρες» ¹ ( αὐτὸς καὶ οἱ ἐνταῦθα ὁμόφρονές του ). Ἐκ τῶν συμβεβηκότων φαίνεται πὼς εἶχε τὴ στήριξη, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ ἐγχωρίων «ἀπογόνων» τοῦ  Ἄννα καὶ τοῦ Καϊάφα.

Ἡ δίκην ποντοπόρου πειρατοῦ ἐμφάνισί του ἀπὸ τὴ μακρυνὴ Βαβυλώνια ἤπειρο στὴν Ἑλλάδα, σκοπὸ εἶχε, δυστυχῶς, τὴ στήριξη καὶ ἀναγνώριση τῆς ὁμοφυλόφιλης «ἐπιλογῆς», τὸν γάμο καὶ τὴν ἀπ’ αὐτοὺς παράλογη καὶ ἐπικίνδυνη υἱοθεσία, πράγματα ποὺ ἀντίκεινται στὰ πιστεύματα τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεώς μας.

Ἡ μετὰ πολλοῦ κομπασμοῦ, λόγῳ θέσης (καὶ ἰδεολογίας) ἐνέργειά του αὐτὴ, δηλώνει μεγάλο θράσος  καὶ ἀνάλογη περιφρόνηση ἀναμεμιγμένη μὲ ἀπείθεια στὶς ἐντολὲς τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ, Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Ἁγίων Πατέρων. Ἐνδεικτικά : Μία ἀπὸ τίς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ ποὺ ἀναφέρεται στὸ Λευϊτικὸ  ἀπαγορεύει νά συνευρίσκονται οἱ ἄνδρες μὲ ἄνδρες, ὅπως μὲ γυναῖκα ², ἐνῶ διαχρονικὸ καί παγκόσμια γνωστό  παραμένει τὸ παράδειγμα τῶν Σοδόμων, Γομόρρων καὶ  τῶν πέριξ αὐτῶν πόλεων³.

Γνωστή ἐπίσης  εἶναι καὶ ἡ διακήρυξη  τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν Παύλου^. «μὴ πλανᾶσθε ^.  οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται (=ὁμοφυλόφιλοι) ούτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ  λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες Βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».⁴

Σήμερα ὅμως ἔχουμε «ἐφευρέτας νέου εὐαγγελίου»,⁵ ὅπως εὐστόχως στηλίτευε ὁ Μέγας  Ἀθανάσιος, καὶ οἱ «νεοκήρυκες» δὲν πτοοῦνται ἀπό τό ^. «ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίνοντες ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου»,⁶  ὅπως ἀναφέρει ὁ προφητάναξ Δαβίδ. Δὲν λογαριάζουν τὴν ἀπειλὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸ ἄκαρπο δένδρο τὸ ὁποῖο «εἰς πῦρ βάλλεται»⁷  οὔτε συγκινοῦνται ἀπὸ τὴν προειδοποίησή του ὅτι «ὅποιος σκανδαλίσει ἕνα τῶν μικρῶν τούτων….»⁸. Δυστυχῶς, καὶ ὁ προαναφερθεὶς Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ ὅμοιοί του ὑποστηρίζουν ἀπροκάλυπτα ἔργῳ τε καὶ λόγῳ ἀντίθεα καὶ ἀντίθετα.

«Τὰ πρόβατα ποὺ εἶναι πολυάριθμα, τὰ σπαράζουν ἕνας ἢ δυὸ λύκοι»⁹ εἶχε πεῖ ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος. Δυστυχῶς, σήμερα πολλοὶ ἄλλοι λύκοι ὑπερμαχοῦν, συμφωνοῦν καὶ ἐνθαρρύνουν αὐτοὺς τοὺς «ἕνα ἢ δύο λύκους». Ὅμως μὴ πτοεῖσθε, γιατί αὐτὸ ποὺ κάνουν ἰσοδυναμεῖ μὲ τὸ «πρὸς κέντρα λακτίζειν»¹⁰ ἰσοδυναμεῖ δηλαδὴ μὲ τὸ νὰ κλωτσᾶνε τὰ καρφιά, ὅπως εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν διώκτη Παῦλο, καὶ γιατί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ «πύλαι ἅδου οὐ κατησχύσουσι»¹¹ βεβαιώνει τὸ ἀδιάψευστο στόμα τοῦ Χριστοῦ μας.

Οἱ κατὰ Θεὸν ἐναπομείναντες ποιμένες ἂς ἐνθαρρύνουν τοὺς πιστοὺς νὰ μὴν ἀπογοητεύονται, καὶ ὅπως τονίζει ὁ ἔνδοξος Ὁμολογητὴς Ἅγιος Μάξιμος «νὰ μὴν παρασύρονται ἀπὸ τὴν ψευτιὰ ποὺ ὑποκρίνεται μὲ κακουργία τὴν ἀλήθεια.»¹²

Ἄν καὶ μὲ ἰσχνὴ φωνὴ φωνάξαμε καὶ ἐμεῖς οἱ εὐτελεῖς «ὑπολογίζοντας τὴν ἀπὸ τὴ σιωπὴ ζημιά. Μὴ τυχὸν ἡ κακία τροφοδοτηθεῖ ἀπὸ τὴ σιωπή μας»¹³ ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς  Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.

Ἐγράφησαν  ταῦτα  πρὸς  δόξαν  Πατρός, Υἱοῦ καὶ Πνεύματος Ἁγίου, τοῦ ἑνὸς ἀληθινοῦ Θεοῦ 5/18.7.2022  ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου, ὁ ὁποῖος συνέβαλε μὲ τίς προσευχὲς καὶ τίς συμβουλές του νὰ λυτρωθεῖ ἡ Κρήτη καὶ ἡ εὐρύτερη περιοχὴ ἀπὸ τοὺς ἀδίστακτους  λήσταρχους πειρατές.  Εἴθε μὲ τίς ἀέναες πρεσβεῖες τῆς Ἀειπαρθένου Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ὑπὸ πειρατῶν ἀναιρεθέντων νὰ εὐσπλαχνιστεὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καὶ νὰ ναυαγίσουν  τὰ σχέδια τῶν ὅποιων πειρατῶν καὶ πάντων τῶν ἀντίθεων δυνάμεων. 

Ἀ μ ή ν !

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

«Δυστυχῶς ἐπίσκοποι καὶ ποιμένες

τῶν λογικῶν προβάτων…. περιφρονῶντας τίς φωνές των Πατέρων,

ἀφοῦ ἐξόπλισαν τοὺς ἑαυτούς τους ἐναντίον τῆς πίστεως,

διδάσκουν σύμφωνα μὲ τὸ φτωχὸ καὶ θολωμένο μυαλό τους»¹⁴.

( Ἅγιος  Ἰωάν.Δαμασκηνός ).

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ :

1.Μεγ.Βασίλειος, ΕΠΕ Τόμ.10 σελ.491	2.Λευϊτικό 18,22
3.Γένεση 19, 1-29	4. Α΄ Κορ. 6,9-10
5.Μεγ. Ἀθανασίου Ἀλεξανδρ.ΕΠΕ Τόμ.12 σελ.144	6.Ψαλμ. 118 (119), 21
7.Ματθ.7,19          Λουκ.3,9	8.Ματθ.18,6      Μάρκ.9,42    Λουκ.17,1-2
9. Ἅγιος Μάξιμος ὁμολογ. ΦΕΠΕ Τόμ.15Ε σελ. 487	10.Πράξ. 26,14
11.Ματθ. 16,18	12. Ἅγ.Μάξιμος  Ὁμολογ.ΦΕΠΕ Τόμ.158 σελ.261
13. Ἅγ.Γρηγόριος  Παλαμᾶς ΕΠΕ Τόμ.5 σελ.153	14. Ἅγ. Ἰωάν.Δαμασκηνός ΕΠΕ Τόμ.2 σελ. 409

_______

ΕΠΑΝΑΣΗΜΑΝΣΗ* :

Ἀποροῦμε θλιβόμενοι καί σκανδαλιζόμενοι μέ τήν μή καταδίκη τῶν γενομένων ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ὑπό τῆς Ἑλλαδικῆς Ἱεραρχίας, ἀλλά καί ὑπό τήν ἔλλειψη διαμαρτυρίας ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐνῶ ἀκόμη καί οἱ ἀρχαῖοι πρό Χριστοῦ πρόγονοι ἡμῶν Ἕλληνες εἶχαν τοποθετηθεῖ ξεκάθαρα στό ἐν λόγῳ θέμα  τῆς ὁμοφυλοφιλίας-ἀρσενοκοιτίας ( κιναιδισμοῦ ) μέ αὐστηρές νομοθετικές διατάξεις ὡς κάτωθι :

      Η τοποθέτηση τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία**

Οἱ διάφορες  ἀναφορὲς  στὸ ἔργο ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων «περὶ τῶν παιδικῶν»,  καθὼς καὶ οἱ ἀναπαραστάσεις ὁμοφυλοφιλικῶν** σκηνῶν σὲ  ἀμφορεῖς, ὁδήγησαν παραπλανητικὰ  στὸν χαρακτηρισμὸ τῶν  ἀρχαίων Ἑλλήνων ὡς ὁμοφυλόφιλους**=κίναιδους, ἐνῶ κατεξοχὴν θύματα τῆς παραπάνω παρανόησης,  ὑπῆρξαν οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι. Ὡστόσο, ἡ  ἀλήθεια ἀπέχει κατὰ πολύ ἀπό τήν πραγματικότητα, καθὼς οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι, ὄχι μόνο δὲν ἐνθάρρυναν τίς ὁμοφυλοφιλικὲς** σχέσεις, ἀλλὰ εἶχαν θεσπίσει νόμους  μὲ σκοπὸ τὴν προστασία τῶν νεαρῶν ἐφήβων, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ   ὁ Αἰσχίνης, -κορυφαίος ἀττικός ρήτορας (389-314 π.Χ.)-, στὸν λόγο «Κατὰ Τιμάρχου»:

A΄. Νόμοι γιὰ τὴν προστασία τῶν νεαρῶν ἀρρένων

1.Χρονικὸς περιορισμὸς στὴν λειτουργία τῶν σχολείων ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ ἕως τὴ δύση τοῦ ἡλίου,  καθὼς τὸ σκοτάδι ἀποτελεῖ σύμμαχο ὅσων ἐποφθαλμιοῦν τὰ νεαρὰ ἀγόρια (Κατὰ Τιμάρχου 9-10). Ἐπίσης, τίθενται περιορισμοὶ στοὺς ἐπισκέπτες στὰ γυμναστήρια, ὅπου οἱ νεαροὶ Ἀθηναῖοι προπονοῦνταν γυμνοί.

2.Σὲ περίπτωση ποῦ ὁ νόμιμος κηδεμόνας νεαροῦ ἀγοριοῦ τὸ ἐξέδιδε ἔναντι χρημάτων, ὁποιοσδήποτε Ἀθηναῖος πολίτης μποροῦσε νὰ τὸν καταγγείλει δημοσίως, μὲ  ποινὴ  τὴν ἀπαλλαγὴ τοῦ θύματος ἀπὸ τὴν ὑποχρέωση νὰ φροντίζει στὰ γηρατειά του τὸν κηδεμόνα του (Κατὰ Τιμάρχου 13).

3.Ὁ νόμος, ὅμως, ἦταν πολὺ πιὸ σκληρὸς ἔναντι τῶν κατά ἐπάγγελμα προαγωγῶν : τιμωρία μὲ θάνατο σὲ περίπτωση ποὺ ἐξέδιδαν τέκνα ἐλεύθερων πολιτῶν (Κατὰ Τιμάρχου  14, 184).

4.Σὲ περίπτωση ποῦ κάποιος δοῦλος παρενοχλεῖ ἕνα ἐλεύθερο ἀγόρι, τότε τιμωρεῖται μὲ δημόσιο μαστίγωμα  (Κατὰ Τιμάρχου 139),  σὲ περίπτωση βιασμοῦ  τὸ θῦμα μπορεῖ νὰ καταγγείλει το δράστη γιὰ βιαιοπραγία καὶ τιμωρεῖται μὲ χρηματικὸ πρόστιμο, ἐνῶ σὲ περιπτώσεις ἀσέλγειας, ὁποιοσδήποτε Ἀθηναῖος πολίτης μποροῦσε νὰ ὑποβάλλει μήνυση δημοσίως ἔναντι τοῦ δράστη  (Κατὰ Τιμάρχου 15).

B΄. Νομικὲς κυρώσεις γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους**

Οἱ κυρώσεις ποὺ προβλέπει ἡ ἀθηναϊκὴ νομοθεσία γιὰ ὅσους συνάπτουν ὁμοφυλοφιλικὲς** σχέσεις  καὶ οἱ ὁποῖες ἀποδίδονται στὸν Σόλωνα, τὸν σημαντικότερο Ἀθηναῖο νομοθέτη καὶ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ σοφοὺς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος ( περ.639-559 π.Χ.) εἶναι οἱ ἀκόλουθες:

1. Ἀπαγορεύεται  νὰ γίνει μέλος τῶν 9 ἀρχόντων ( κατηγορίες πολιτικῶν ἀξιωμάτων).

2. Ἀπαγορεύεται νὰ ἐκλεγεῖ ἱερέας.

3. Ἀπαγορεύεται νὰ εἶναι συνήγορος τοῦ λαοῦ.

4. Ἀπαγόρευση  ἄσκησης ἐξουσίας ἐντὸς ἢ ἐκτὸς τῆς Ἀθήνας.

5. Ἀπαγορεύεται  νὰ σταλεῖ ὡς κήρυκας πολέμου(πρέσβης τοῦ κράτους).

6. Ἀπαγόρευση ἔκθεσης γνώμης (ὡς ἄμουσος – ἀνισόρροπος).

7. Ἀπαγόρευση εἰσόδου σὲ (δημόσιους) Ναούς.

8. Ἀπαγορεύεται νὰ στεφανωθεῖ στὶς στεφανοφορίες (δημόσιες  ἑορτές).

9.Ἀπαγόρευση εἰσόδου στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς ἀγορᾶς. Ὅποιος, λοιπὸν,  ἔχει καταδικαστεῖ ὡς ὁμοφυλόφιλος**, ἀλλὰ ἐνεργήσει ἀντίθετα τῶν διατάξεων τοῦ νόμου, θὰ τιμωρεῖται μὲ θάνατο!

Ἡ ξεκάθαρη διατύπωση τοῦ Αἰσχίνη δὲν ἀφήνει οὐδέν περιθώριο γιὰ παρανοήσεις:  οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι, ὄχι μόνο δὲν ἀποδέχονταν ὡς φυσιολογικὲς τίς ὁμοφυλοφιλικὲς** σχέσεις, ἀλλὰ ἀντίθετα εἶχαν θεσπίσει βαρύτατες νομικές κυρώσεις γιὰ ὅσους ἔρχονταν σὲ ἐπαφὴ μὲ ὁμοφυλόφιλους**.

ΠΗΓΗ ἀπό τό  Διαδίκτυο : https://filologika.gr/omofylofilia-arxaia-ellada-kai-nomoi-solwna/

* Ὅπως ἔχει ἐνσωματωθεῖ στὴν ἀπὸ 30.1.//12.2.2022 ἐπιστολή, μὲ θέμα : «Ἀπάντηση Ἁγιορειτῶν σὲ βλάσφημες θέσεις Μητροπολίτη Νέας Ἰωνίας Γαβριήλ  γιὰ τὴν ὁμοφυλοφυλία» ἀπὸ τὴν Ἁγιορείτικη Φωνὴ τῆς Ἐρήμου. Ἐνδεικτικά μέσα δημοσίευσης:  Ἐφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ. Ἀριθμὸς φύλ.2389/ 18.2.2022, https://tasthyras.wordpress.com/2022/02/18/%E1%BC%80%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%E

**Ὁμοφυλόφιλος : σύνθετη λέξη (ὅμοιος+φῦλο+φίλος), γλωσσικὸ κατασκεύασμα τῆς  νέας τάξης πραγμάτων, ἐπιβαλλομένη -δῆθεν γιὰ λόγους «πολιτικῆς ὀρθότητος»- στὸν ἀνυποψίαστο ἄνθρωπο ἐν παντὶ τρόπῳ, ὡστόσο ἀνύπαρκτη στὴν κοινὴ ἑλληνικὴ διάλεκτο. Ἡ λέξη ποὺ οἱ Ἑλληνες χρησιμοποίησαν καὶ χρησιμοποιοῦν εἶναι :   Κίναιδος στὴν προχριστιανικὴ ἀρχαιοελληνικὴ περίοδο (κινεῖ+αἰδός, αὐτὸς ποὺ κινεῖ τὴν ντροπή, τὸ αἶσχος),  Σοδομιστὴς στὴν Παλαιὰ Διαθήκη (Γεν.ιγ΄.12-13, Ιθ΄4-5 καὶ 24-25), Ἀρσενοκοίτης στὴν Καινὴ Διαθήκη  (Α΄ Κορ.κεφ. στ’.9-12, Ρωμ.κεφ.α΄27-32, Α΄Τιμ.κεφ.α΄.9-10), καὶ  Ἀνώμαλος στὶς σύγχρονες ἐπιστῆμες ( ἰατρικῆς, ἀνθρωπολογίας, φυσιολογίας, ἀνατομίας καὶ ψυχανάλυσης).

Οὐαὶ οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς….( Ἠσαΐας 5,20-21 )

                                                                               Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ  5//18.7.2022

Οὐαὶ οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς….

Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀθωνίτου

( Ἠσαΐας 5,20-21 )

Οἱ τελευταῖες δεκαετίες τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν μας, κατακλύζονται ἀπὸ τὸν βοῦρκο τῆς ἀπιστίας καὶ ἀνηθικότητας, μὲ δημόσιες ἐκδηλώσεις θεαμάτων τηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν, κινηματογραφικῶν ταινιῶν, δημοσιευμάτων, διαδηλώσεων, παρελάσεων, κ.λ.π.

Παράλληλα σ’ ὅλα σχεδὸν τὰ λεγόμενα πολιτισμένα κράτη, μὲ χριστιανικὲς κυρίως καταβολές, συντονισμένα μεθοδικὰ καὶ ὕπουλα ( βλέπε π.χ. τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ) ψηφίζονται ἀντίχριστα, ἀντιευαγγελικὰ νομοθετήματα ὅπως : νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, γάμος ὁμοφυλοφίλων= σοδομιτῶν ( κίναιδων-ἀρσενοκοιτῶν), υἱοθεσία παιδιῶν ἀπ’ αὐτούς, ἀλλαγῇ φύλου ἀπὸ τὴν ἀνερμάτιστη ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν, μάθημα σεξουαλικῆς ἀγωγῆς (σαρκολατρείας) στὰ σχολεῖα καὶ μάλιστα στὰ νηπιαγωγεῖα.

Πρόσφατα καταγγέλθηκε ἐπίσκεψη ἀτόμων ΛΟΑΤΚΙ σὲ νηπιαγωγεῖο τῆς Θεσσαλονίκης ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῶν παρελάσεων ὑπερηφανείας ( αἰσχύνης καὶ ντροπῆς ….).

Πρῶτα ὁ «ἀλάθητος» τῆς οἰκουμένης Πάπας προέβῃ σὲ δημόσια de facto  ἀναγνώριση τοῦ σοδομιτισμοῦ καὶ ἀσπαζόμενος τὰ χέρια σοδομιτῶν φραγκοπαπάδων του, ἀπεφάνθῃ : «Ὅταν τοὺς δέχεται (σ.σ. τούς σοδομίτες–ἀρσενοκοίτες) ὁ Θεὸς, ποιός εἶμαι ἐγὼ νὰ τοὺς καταδικάσω;».  Ὁ ὑπερεπηρμένος  αὐτὸς  Ἰησουΐτης ὑποκριτὴς παρουσιάζει τὸν Ἀληθινὸ Θεὸ ὡς ἀλλοπρόσαλλο, ὁ ὁποῖος στὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα φανέρωσε τὴν φωτιὰ τῆς γέενας νωρίτερα ( Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος ), ἐνῶ στὶς ἡμέρες μας τάχα δὲν καταδικάζει αὐτοὺς ποὺ πράττουν τὰ ἴδια καὶ χειρότερα.

Παράλληλα ὁ λαλίστατος περὶ παντὸς ἐπιστητοῦ, πάπας τῆς Ἀνατολῆς σιωπᾷ ἐπιμελῶς γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτό.

Πρόσφατα ἕνας, τυπικά, ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁ Ν.Ἰωνίας Γαβριήλ, κατὰ παράβαση κάθε ἁγιογραφικῆς, ἁγιοπατερικῆς, καὶ γενικὰ ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας δήλωσε : «ὁ Θεὸς ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται τὴν ἕλξῃ πρὸς τὸ ἴδιο φῦλο, δὲν μπορῶ νὰ ξέρω γιατί, δὲν θὰ κατηγορήσω ἐγὼ τὸν Θεό».

Ὁ ἑτεροδιδάσκαλος αὐτός, παρὰ τὸν γραπτὸ ἔλεγχο ποὺ ὑπέστῃ ἀπὸ ἁγιορεῖτες πατέρες κ.ἄ., ἐμμένει στὰ πλανεμένα φρονήματά του.

Τὸ ἐρώτημα τὸ ὁποῖον ἀβίαστα προκύπτει : Δὲν εἶναι δεοντολογικό, σύμφωνα μὲ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας, νὰ νουθετηθῇ ἀπὸ τὰ ἁρμόδια ὄργανα τῆς ἱεραρχίας καὶ ἂν δὲν μετανοήσῃ νὰ ἀποπεμθῇ- καθαιρεθῇ ;

Μετὰ τὰ λόγια τοῦ Ν.Ἰωνίας ἀκολούθησαν ἐκκλησιαστικὲς πράξεις στὸ πνεῦμα φθηνοῦ ἀγαπισμοῦ και ἀγαπολογιῶν τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ἀπατεῶνος ποὺ διαβρώνει τὴν διδασκαλία καὶ τὴν Ποιμαντικὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Συγκεκριμένα ὁ, τυπικά, ἀρχιεπίσκοπος  Ἡ.Π.Ἀ-μερικῆς  Ἐλπιδοφόρος τέλεσε σὲ ἕνα Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἱ.Μ. Γλυφάδας Ἀττικῆς τὸ ἱερὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος σὲ βρέφη ποὺ βρίσκονται ὑπὸ τὴν προστασία ( ;! ) ὁμοφυλοφίλου ζεύγους ἀνδρῶν, προφανῶς κατόπιν ἐγκρίσεως τοῦ, τυπικά, Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ ἀδείας τοῦ ἐπιχωρίου ἐπισκόπου Γλυφάδας Ἀντωνίου.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ κ.Ἐλπιδοφόρος ὑποστηρίζει στὶς Ἡ.Π.Ἀ. ἕνα κίνημα μὲ συγκεκριμένες πολιτικὲς καὶ γενετήσιες θέσεις (τοποθετεῖται στὸν χῶρο ΛΟΑΤΚΙ ἀτόμων ).

Μ’ αὐτὴν τὴν ἐκκλησιαστικὴ πράξη τοῦ βαπτίσματος βρεφῶν, παρουσία ὁμοφυλοφίλων-σοδομιτῶν, τάχα θετῶν γονέων, στέλνει μηνύματα, πρὸς κάθε κατεύθυνση, ὅτι μὲ τὴν καθοδήγηση καὶ ὑποστήριξη τῶν Η.Π.Α. μπορεῖ ἡ ὁμάδα τοῦ Φαναρίου νὰ μεταλλάσσει τὸ δόγμα, τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ τὴν ἠθικὴ τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τοὺς σκοποὺς τῆς ψευδοενώσεως τῶν ἀνθρώπων ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων-Παγκοσμιοποιητῶν.

Πιὸ συγκεκριμένα, κατ’ αὐτόν (κ.Βαρθολομαῖος), δὲν εἶναι  ἠθικὰ ὑπεύθυνοι ὅσοι κυλίονται στὸ παρὰ φύσιν πάθος τῆς ἀτιμίας καὶ ἀσελγείας, δηλαδὴ τοῦ σοδομισμοῦ-ἀρσενοκοιτίας, καὶ ἄρα μποροῦν νὰ ἁμαρτάνουν ἐλεύθερα χωρὶς ἐνοχὲς καὶ κατ’ ἀκολουθίαν χωρὶς μετάνοια.

Ὁ νηπιοβαπτισμὸς εἶναι πρακτική τοῦ  Ἱεροῦ Μυστηρίου τῆς  Ἐκκλησίας μὲ χρονικὴ διάρκεια αἰώνων. Τελεῖται, ὅμως, μὲ προϋποθέσεις. Πρέπει νὰ ὑπάρχει ἀνάδοχος (νονός,-ά), πνευματικὸς πατέρας  ἢ μητέρα , βαφτισμένος-η ἀποκλειστικῶς Ὀρθόδοξα, και ποῦ θὰ συνεχίζει τὴν κατήχηση καὶ ἐποπτεία τοῦ φωτιζομένου ὡς ἐγγυητὴς ἀπέναντι στὸν Τριαδικὸ Θεό. Στὶς μέρες μας, στὴν πραγματικότητα, οἱ γονεῖς εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀναλαμβάνουν τὸ ἔργο αὐτό.

Οἱ τάχα θετοὶ γονεῖς, ποὺ εἶναι αἰχμαλωτισμένοι στὸ ἁμαρτωλὸ πάθος τοῦ σοδομισμοῦ-κιναιδισμοῦ καί, ὄχι μόνον, δὲν μετανοοῦν, ἀλλὰ ἀσχημονοῦν, ὑβρίζουν, προπηλακίζουν, ἀλαζονεύονται καὶ ὑπερηφανεύονται γι’ αὐτὴν τὴν πνευματικὴ νόσο, ποὺ τοὺς κατατρύχει. Μὲ ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι φανερὸ ὅτι θὰ μεταδώσουν τὴν νόσο (ὅλα αὐτὰ τὰ πάθη)  στὶς εὔπλαστες ψυχὲς τῶν παιδιῶν ποῦ ἀπαραδέκτως υἱοθετοῦν….!!

Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ἀπαγορεύουν τὴν εἴσοδο στὸν χῶρο ἐντὸς τῶν Ναῶν, τὴν συμμετοχὴ σὲ Ἱερὰ Μυστήρια ( γιὰ μείζονα λόγο ) Χριστιανῶν ἀμετανοήτων καὶ ἐμμενόντων στὴν πλάνη καὶ τὴν ἁμαρτία.

Τὸ συμπέρασμα εἶναι ὅτι οἱ κληρικοὶ ποὺ τελοῦν Ἱερά Μυστήρια σὲ ἀμετανοήτους σοδομιστὲς-κίναιδους  καὶ   δέχονται τὴν ὁποιαδήποτε συμμετοχὴ τους σ’ αὐτά, ἁμαρτάνουν βαρέως καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ὑποστοῦν τὰ προβλεπόμενα ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας.

Ἄς θέσουμε ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα :

Δὲν γνωρίζουν, οἱ ἀναφερθέντες ἐπίσκοποι καὶ ἄλλοι ἱεράρχες τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ  Ἑλλάδος, τὸ ἁγιογραφικὸν «ἁμαρτίαι ἐλαττονούσι φυλάς» ;

Δὲν βλέπουν ὅτι, τὸ ἄλλοτε ἐκλεκτό, ἀπὸ τὸν Θεό, γένος τῶν Ἑλλήνων κατάντησε οὐραγὸς στὴν πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ πρόοδο (ὑπαιτιότητα πολιτικῶν ἡγετῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἱεραρχῶν) καὶ εἶναι ἀπὸ τὰ πρῶτα στὴν ἀσέβεια, ἀδικία, διαφθορά, ἐγκληματικότητα, ἐκφυλισμὸ κ.τ.τ. ;

Εἶναι κοινὸς τόπος στοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι : δόγμα καὶ ἦθος, πίστη καὶ ἔργα συνδέονται ἄρρηκτα.

Ἡ πτώση στό ένα ( στο δόγμα τῆς πίστεως) ἐπιφέρει πτώση καὶ στό άλλο (στὸ ἦθος τοῦ τρόπου ζωῆς).

Σήμερα ποὺ καταφρονεῖται ἡ δογματικὴ πίστη καὶ ἀπαξιώνονται τὰ ἔργα τῆς ἐν πίστει ἀγάπης ἐν Ἀληθείᾳ ἀπὸ κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς μὲ τρόπο ἀκραῖα προκλητικὸ καὶ ἀλαζονικό, δὲν σκεπτόμαστε, μὲ φόβο, μήπως λειτουργήσῃ ὁ Πνευματικὸς Νόμος καὶ κατὰ τὸν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν Παῦλο : «θὰ λάβωμεν τὴν ἔνδικον μισθαποδοσίαν γιὰ κάθε παράβαση καὶ παρακοή»;. ( Πρὸς Ἑβραίους, Β΄2,4).

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει φώτιση καί μετάνοια

Ἄς γρηγοροῦμε καὶ νά προσευχόμαστε.

Ἀ μ ή ν.

Γέρων Ἀκάκιος Μοναχός

Ἁγιορείτης Κελλιώτης